تربیت پاسدار

هدف اصلی این پژوهش شناخت آسیب های موجود در شیوه های آموزشی ارتقاء مهارت تیراندازی دانش آموختگان یک دانشگاه نظامی است و از طرفی این دانشگاه عهده دار تربیت دانشجویانی است که مأموریت اصلی آن ها پس از فارغ التحصیلی، دفاع از انقلاب اسلامی و حفظ دستاوردهای آن است.لذا این تحقیق از نوع کاربردی و روش تحقیق، توصیفی تحلیلی و پیمایشی با جامعه آماری به تعداد نودوهشت نفر بوده و جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی کمک گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان داد که نقص در تخصص مربیان مهارت تیراندازی از نظر دانشجویان با میانگین 1046/4 و از نظر مربیان و فرماندهان با میانگین 968/3 و همچنین نقص در تجهیزات آموزشی و کمک آموزشی از نظر دانشجویان با میانگین 3137/4 و از نظر مربیان و فرماندهان با میانگین 02/4، به ترتیب اولویت اول تجهیزات آموزشی و کمک آموزشی و در اولویت دوم نقص در تخصص مربیان قرار دارند. با بازنگری و توجه به نقاط ضعف و آسیب ها در شیوه های آموزشی مربوط به نقص در دو حوزه تخصص مربیان و تجهیزات آموزشی و کمک آموزشی دانش آموختگان و با برنامه ریزی های دقیق می توانیم آسیب ها را از بین ببریم.