تقاضای تصادفی

هدف: در این پژوهش، به مدل سازی ریاضی زنجیره تأمین چهارسطحی (شامل یک تأمین کننده، یک تولیدکننده، یک توزیع کننده و یک نمایندگی فروش) با سه کانال فروش (سنتی، اینترنتی و تلویزیونی به واسطه پخش تبلیغات) به صورت چندکاناله یکپارچه برای محصول فصلی (کفش) تحت تقاضای تصادفی اقدام شده است. روش: روش این پژوهش، از نوع بنیادی کاربردی است که تلاش می کند مجموعه دانسته های موجود در حوزه مدل سازی زنجیره تأمین با ساختار چندکاناله یکپارچه را توسعه دهد. نتایج این تحقیق بنیادی در قالب مطالعه موردی، بررسی می شود. همچنین، رویکرد آن از نوع کمّی است. در مسئله این پژوهش، اعضای تصمیم گیرنده، نمایندگی فروش و توزیع کننده هستند که در خصوص مقدار سفارش بهینه تصمیم می گیرند. بدین ترتیب، ابتدا مسئله، در حالت های تصمیم گیری نامتمرکز و متمرکز مدل سازی می شود و پس از تعیین مقادیر بهینه متغیرهای تصمیم گیری در هر یک از حالت ها، نتایج به دست آمده، با استفاده از داده های واقعی، آزمایش و به صورت عددی ارزیابی خواهد شد. همچنین، روی پارامترهای مؤثر بر سود اعضا و کل زنجیره تأمین، تحلیل حساسیت انجام شده است. یافته ها: نتایج عددی نشان داد که سود کل زنجیره تأمین در حالت متمرکز، بیش از حالت نامتمرکز است، بنابراین صحت مدل و مقادیر سفارش تأیید می شود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحلیل حساسیت مدل، میانگین سود اعضا و سود کل زنجیره تأمین با افزایش قیمت فروش نهایی و توان تولید محصول، افزایش می یابد؛ ولی سرعت رشد سود با افزایش قیمت فروش بیش از سرعت رشد سود با افزایش حداکثر تولید است.

یکپارچه سازی تصمیمات در زنجیره های تامین منجر به کاهش هزینه ها و زمان تحویل سفارشات به مشتریان می شود ولی عدم قطعیت در پارامترهای مختلف از جمله تقاضا، آن را دچار اختلال می کند. عدم قطعیت در تقاضا، منجر به افزایش علاقه مندی در استفاده از مدل های برنامه ریزی احتمالی و شبیه سازی در مدل سازی زنجیره تامین شده است. هدف کلی از این پژوهش، مدل سازی و توسعه مدل شبکه زنجیره تأمین چند سطحی، چند محصولی، چند دوره ای با اهداف متعارض همچون کمینه کردن هزینه، کمینه کردن زمان تحویل و بیشینه کردن قابلیت اطمینان کل سیستم است. شبکه زنجیره تأمین مورد بررسی دارای 4 سطح تأمین کنندگان، تولید کنندگان، توزیع کنندگان و خرده فروشان است. در این پژوهش، فرض این بود که تقاضا تصادفی و از یک تابع توزیع احتمالی پیروی می کند. بنابراین از تکنیک شبیه سازی برای برآورد هزینه ها شامل هزینه های حمل و نقل و هزینه فروش از دست رفته و سایر هزینه ها استفاده شد. پس از تدوین مدل چندهدفه، برای مسئله مورد بررسی سناریوسازی بر اساس دیدگاه های مختلف نسبت به سطوح موجودی (حداقل موجودی، حداکثر موجودی و سطح متوسط موجودی) صورت گرفت و بر اساس هر سناریو مقادیر مرتبط با اهداف مورد بررسی برآورد شد. در انتها نیز بر اساس جواب های پارتوی بدست آمده برای هر حالت از مدل،با روش تصمیم گیری ویکور به رتبه بندی نهایی جواب های و انتخاب بهترین حالت از مدل پیشنهادی اقدام شد.نتایج حاکی از آن بود که سناریوی دوم یعنی در نظر گرفتن سطح متوسط موجودی به عنوان بهترین راهکار برای مدل تشریح شده انتخاب شد.

مدل مقدار سفارش اقتصادی کلاسیک، مفروضاتی دارد که در شرایط واقعی، همه سیستم های کنترل موجودی را پوشش نمی دهد. سیستم موجودی مقاله حاضر شامل محصولاتی است که در طول دوره تأمین مجدد موجودی، قادر به رشدیابی اند، مانند دام و احشام. به علاوه فرض شده است که محصولات این سیستم دارای تقاضای تصادفی اند و بخش خاصی از آنها کیفیت پایین تری از حد مطلوب دارند. همچنین اقلام تازه متولد شده زنده هم سفارش داده می شوند و تا زمان رسیدن به وزن مدنظر مشتری، تغذیه و پس از آن ذبح می شوند. قبل از اینکه همه اقلام ذبح شده به فروش برسند، به منظور تفکیک اقلام با کیفیت بالا از اقلام با کیفیت پایین تر، این محصولات غربال می شوند. در این مقاله برای تعیین سیاست بهینه موجودی، مدلی با هدف به حداکثر رساندن سود کل موردانتظار معرفی شده است؛ به این صورت که ابتدا متغیرهای پژوهش معرفی شده و پیشینه ای از پژوهش های انجام شده در این حوزه بررسی شده است، سپس مدل مفهومی، مفروضات، نمادها، هزینه های موجود در مدل و نیز تابع رشد خطی معرفی شده و بعد از حل مدل و به دست آوردن روابط، بهینه بودن مدل به اثبات رسیده و درنهایت مثال عددی برای نشان دادن روش حل ارائه شده است. بعد از نتیجه گیری و تحلیل حساسیت مشخص شد مقدار سفارش بهینه نسبت به وزن ذبح، بیشترین حساسیت و قیمت فروش اقلام با کیفیت خوب، بیشترین اثر را در سود کل در واحد زمان دارد.