توسعه مهارت

هدف: بسیاری از کارفرمایان حالت های کاری مجازی را برای کارهای مبتنی بر پروژه آزمایش می کنند. کارآموزی مجازی یکی از این شیوه ها است که در سراسر جهان محبوبیت فزاینده ای پیدا می کند، به ویژه کارآموزی های الکترونیکی که مستلزم کار از راه دور با کارفرمایان است. با این حال، در مورد میزان کارآموزی های الکترونیکی فرصت های یادگیری برای چنین کارآموزان الکترونیکی اندک است. طراحی/روش شناسی/رویکرد: مطالعه حاضر تجربیات راهنمایی را در یک نمونه مقطعی از 30 کارآموز الکترونیکی که برای شرکت های مختلف کار می کنند، مورد بررسی قرار داد. داده ها با استفاده از یک نظرسنجی آنلاین در دو مرحله گردآوری داده ها جمع آوری شد. یافته ها: طول دوره های کارآموزی الکترونیکی باعث افزایش رضایت مربیگری نشد، اما احتمال اینکه کارآموزان الکترونیکی دارای مربی باشند، هرچه مدت کارآموزی های الکترونیکی بیشتر باشد، بیشتر است. مشاوره صرف نظر از ساعات کار در هفته ارائه می شد. مربیگری باعث افزایش مهارت های گزارش شده، به ویژه در ارتباط با مهارت های ارتباطی و توانایی آنها در تفکر استراتژیک در مورد مشکلات می شود. علاوه بر این، کارآموزان الکترونیکی تحت راهنمایی بیشتر فرصت همکاری و کمک به دیگران را داشتند. آنها همچنین فرصت هایی برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات، دانش و تجربیات داشتند. محدودیت ها/پیامدهای تحقیق: این مطالعه کارآموزانی را از استان های مختلف استخدام کرد. تفاوتهای بالقوه مرتبط فرهنگی به عنوان بخشی از این مطالعه مورد بررسی قرار نگرفت. مفاهیم کاربردی: نتایج نشان می دهد که مزایای راهنمایی مشاهده شده در رابطه با کارآموزی های سنتی را می توان در کارآموزی های الکترونیکی تقویت کرد. کارآموزی های الکترونیکی فرصتی است برای مدیران و کارکنان، صرف نظر از اندازه شرکت، برای تبدیل شدن به مربی؛ بنابراین کارآموزی های الکترونیکی نشان دهنده یک فرصت یادگیری و توسعه مهارت های کاربردی و همچنین کاربردی کار است که گزینه های اضافی را برای بسیاری از کارآموزان و سازمان ها ایجاد می کند. اصالت/ارزش: شواهد نشان می دهد که راهنمایی در حال تبدیل شدن به یک ویژگی منظم برای کارگران مجازی و موقت مانند کارآموزان الکترونیکی است که بسیاری از آنها برای پروژه های کوتاه مدت استخدام می شوند. از آنجا که کار از راه دور به یک روش استاندارد تبدیل شده است، کارآموزی های الکترونیکی در حال افزایش است-و شایسته مطالعه بیشتر به منظور ترویج بهترین شیوه ها است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش هنر درمانی در توسعه مهارت و بهبود نگرش خلاق کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر با تأکید بر نمایش خلاق انجام گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بوده است جامعه آماری شامل کلیه کودکان کم توان ذهنی در مدارس استثنایی می باشد که با سرشماری تعداد 30 نفر انتخاب و پرسشنامه محقق ساخته بین آنها توزیع شد. از ضریب همبستگی برای تعیین روایی ابزارها و برای محاسبه پایایی از ضریب آلفای کرونباخ و و همچنین از آزمون کولموگروف اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن داده ها استفاده شد داده ها از طریق نرم افزار spss25 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هنر درمانی در توسعه مهارت و بهبود نگرش خلاق در کودکان کم توان ذهنی نقش موثری دارد. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت به منظور توسعه مهارت و بهبود نگرش خلاق در کودکان کم توان ذهنی بر مشخصه هایی نظیر مهارت های فردی، تقویت و بالابردن حس اعتماد به نفس، استقلال فردی و تقویت برقراری روابط اجتماعی، سازگاری اجتماعی و هیجانی کودک توجه شود.