امور زنان

در جمهوری اسلامی ایران موضوع زنان باتوجه به ساماندهی خانواده و فلسفه فقه شیعه مبتنی بر اولویت حضور زنان در عرصه خصوصی دارای اهمیت است. پرسش این مقاله در مورد ترسیم چرخه سیاست گذاری امور زنان و نهادهای متولی طراح و مجری در امر زنان است. در پژوهش حاضر از چارچوب تئوریک تحلیل سیستمی با تفکیک اجزا شامل ورودی ها، طراحی ها، جزئیات و ارزیابی و بازخورد استفاده شده است. جهت جمع آوری اطلاعات از روش نهادگرایی و خروجی گزارش نهادهای رسمی متولی در مسائل زنان بهره گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که علاوه بر نهادها و مطالبات سنتی، نهادها و مطالبات مدرن در جامعه ایران وجود دارند که گاهی بازی با حاصل جمع صفر برای اولویت دهی سیستم سیاسی را شکل می دهند. در نتیجه، سیاست گذاری امور زنان در بخش طراحی با دوگانگی غیرقابل جمع و تخاصم آمیزی روبه رو می شود. در بخش اجرا، امور زنان با بودجه ای ناکافی مواجه شده و در برون داد، حوزه های اجتماع و فرهنگ به ویژه در آموزش و بهداشت عملکرد قابل قبولی داشته اند. همچنین در عرصه ی اقتصاد، رشد اندکی وجود داشته و در سیاست، ضعیف ترین نتایج حاصل شده است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی پیامدهای تأسیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد چابهار در زمینه های آموزشی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی بر امور زنان اجرا شده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل همه دانشجویان مقطع کاردانی و کارشناسی در نیمسال های آخر و ماقبل آخر در تمامی رشته ها (1400 نفر) بود که تعداد 302 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای از جامعه آماری انتخاب شدند. ﺑﺮای ﺳﻨﺠﺶ پیامدهای تأسیس دانشگاه آزاد اسلامی بر امور زنان از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ محقق ساخته با پایایی 0.86 استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از آزمون های T مستقل، فریدمن و خی دو بهره گرفته شد. یافته های پژوهش نشان داد که فعالیت های دانشگاه آزاد اسلامی واحد چابهار تأثیر معنی داری بر امور آموزشی (t=12.16 و sig=0.000)، اقتصادی (t=4.28 و sig=0.000)، فرهنگی (t=9.16 و sig=0.000) و اجتماعی (t=9.46 و sig=0.000) زنان این شهرستان دارد و سهم فعالیت های دانشگاه آزاد اسلامی واحد چابهار در این چهار مورد متفاوت و سهم امور آموزشی بیشتر ( =27.73) از موارد دیگر است.