ضرب وجرح

زمینه و هدف: در مدیریت پیشگیری از جرائم، آینده پژوهی یکی از اصول مهم و تأثیرگذار در پیش بینی و آمادگی برای مواجهه با جرائم است. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی کمّیت وقوع جرائم ضرب وجرح با رویکرد تلفیقی سناریونویسی و آینده پژوهی با استفاده از GIS در محیط شهر اهواز بوده است. روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیّت، توصیفی - تحلیلی و از بُعد روش شناسی، ترکیبی از روش های کمّی و کیفی می باشد. اطلاعات موردنیاز برای انجام آن به صورت کتابخانه ای و با مراجعه به سازمان ها گردآوری شده است. یکی از دقیق ترین روش های شناخت رخدادهای آینده، سناریونویسی است.   یافته ها: در این پژوهش، با استفاده از برخی پیش ران های تأثیرگذار در موضوع جرائم ضرب وجرح شهری (الگوی پراکنش توزیع جرائم ضرب وجرح، افزایش جمعیت و تراکم جمعیت، میانگین سطح سواد مجرمین) که با تکیه بر روش های سیستم اطلاعات جغرافیایی، دلفی و پنل خبرگان استخراج و سپس تحلیل شده است، سه سناریو محتمل برای شهر اهواز ترسیم شد که عبارت اند از: افزایش جرائم ضرب وجرح، کاهش جرائم ضرب وجرح و ثبات جرائم ضرب وجرح. نتیجه گیری: نتیجه نهایی نشان داد که با توجه به وضع موجود متغیرهای بررسی و چشم انداز ترسیم شده، محتمل ترین سناریوی جرائم ضرب وجرح شهری مربوط به افزایش جرائم ذکرشده در شهر است که لزوم آینده نگری، پیشگیری از جرائم و درنهایت برنامه ریزی راهبردی را برای مدیریت صحیح و کنترل نرخ کمّیت عددی جرائم در سال های آتی آشکار می کند.

زمینه و هدف: ازآنجا که ضابطین عام قضایی نمادی از حاکمیت محسوب می شوند، رفتار مجرمانه آن ها در راستای انجام وظایف ضابطیت به نحوی اثربخش و فراگیر است که می تواند حقوق طرفین پرونده و حقوق جامعه را تضییع کند و موجب سلب اعتماد شهروندان و جامعه به نظام قضایی حاکم گردد. هدف از انجام این پژوهش، شناخت علل وقوع ضرب وجرح در انجام وظایف قانونی پلیس و ارائه راهکارهای پیشگیرانه است. روش: این تحقیق از نظر هدف کاربردی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری آن شامل ضابطین عام دادگستری اهواز بود که تعداد 360 نفر از ضابطینی که در ادوار گذشته مرتکب جرم در راستای وظایف ضابطیت شده اند، به صورت تصادفی به عنوان حجم نمونه گزینش شد و از طریق پرسش نامه محقق ساخته در بحث علت شناختی جرائم و راهکارهای پیشگیرانه مورد تحقیق قرار گرفتند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار Spss26 و آزمون های آنالیز واریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد، در بحث وقوع جرم ضرب وجرح مأموران، عواملی از قبیل برخورد ناشایست برخی از شهروندان یا متهمین با مأمورین و تحریک آن ها، کمبود امکانات و تجهیزات پیشرفته در راستای کشف جرائم، نوع مأموریت های محوله، لزوم توجه بیشتر به شأن و منزلت پلیس؛ همچنین در زمینه پیشگیری از این جرم، عواملی مانند استفاده از روان شناس در کنار کارکنان، استفاده از کارکنان باتجربه در مناطقی که دارای فقر فرهنگی هستند و بهبود روش ها در جهت کاهش تماس و ارتباط مردم با یگان های انتظامی بیشترین تأثیرگذاری را دارند. نتیجه گیری: با عنایت به نتایج تحقیق، راهکارهایی ازجمله شناسایی کارکنان صحیح العمل و به کار گرفتن آن ها در مشاغل ارتباطی با مردم، رسیدگی سریع و قاطع قضایی و انضباطی به پرونده های کارکنان و حضور مبادی نظارتی در کنار کارکنان در مأموریت ها ارائه شد.