سبک یادگیری شهودی

هدف پژوهش حاضر "بررسی تاثیر آموزش مهارت های نوشتاری بر اساس برنامه ریزی چندبعدی و بسته ی یادگیری چند رسانه ای بر سبک یادگیری شهودی و حل مسئله دانش آموزان استان البرز" بود. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، نیمه آزمایشی است. حجم نمونه شامل 120 نفر دانش آموز پایه پنجم و ششم ابتدایی در سال تحصیلی 97-96 بود که از بین جامعه آماری پایه پنجم (4154 نفر) و پایه ششم (4237 نفر) به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب و به صورت تصادفی در هر گروه آزمایش و کنترل 60 نفر قرار گرفتند. ابتدا هر دو گروه در پیش آزمون شرکت کردند. سپس گروه آزمایش طی 10 جلسه تحت آموزش مورد نظر قرار گرفت و گروه کنترل نیز تحت آموزش معمول مدرسه قرار گرفت و پس از آن هر دو گروه در پس آزمون شرکت کردند. داده های حاصل با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته با ضریب پایایی آلفای کرونباخ 90/0 با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد بین میانگین نمرات مولفه های سبک یادگیری شهودی و حل مسئله در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین در نتایج پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش نیز تفاوت معناداری وجود دارد (01/0P≤). بر این اساس، می توان آموزش مهارت های نوشتاری بر اساس برنامه ریزی چند بعدی و بسته ی یادگیری چند رسانه ای به عنوان روش موثری برای افرایش سبک های یادگیری شهودی و حل مسئله دانش آموزان پیشنهاد کرد. کلید واژه ها: مهارت های نوشتاری، برنامه ریزی چند بعدی، بسته ی یادگیری چند رسانه ای، سبک یادگیری شهودی، حل مسئله