نگرانی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای کمال گرایی در رابطه بین اضطراب مرگ با نگرانی بود. طرح پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه ی آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد ارومیه در سال تحصیلی 98-97 و نمونه آماری این پژوهش 373 نفر از دانشجویان دانشگاه بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. برای سنجش آزمودنی ها از پرسشنامه نگرانی پنسیلوانیا (1990)، اضطراب مرگ تمپلر (1970) و کمال گرایی هیل و همکاران (2004) استفاده گردید. جهت تحلیل داده ها از روش های همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج تحلیل نشان داد اثر مستقیم اضطراب مرگ بر نگرانی و کمال گرایی مثبت و معنادار است. همچنین، اثر غیرمستقیم اضطراب مرگ بر نگرانی به واسطه کمال گرایی مثبت و معنادار بود. نتایج این پژوهش شواهدی فراهم کرد که اضطراب مرگ باواسطه گری کمال گرایی قادر به پیش بینی نگرانی در دانشجویان بوده است و این یافته می تواند گامی در جهت شناخت بیشتر ماهیت نگرانی باشد.