کلانتری آینده

زمینه و هدف : سازمان ها برای ادامه ی حیات باید همواره خود را با تغییرات محیطی حال و آینده مطابقت و بتوانند پاسخگوی نیاز ذی نفعان باشند. این موضوع برای سازمان های که متولی امور امنیتی و خدماتی می باشند از درجه ی اهمیت بالاتری برخوردار است. هدف از تحقیق حاضر شناخت و مقایسه مولفه های کلانتری و پاسگاه های انتظامی در وضعیت موجود و مبتنی بر شبکه در پلیس آینده است. روش شناسی: این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش جمع آوری داده ها کیفی است. جامعه ی آماری پژوهش حاضر را خبرگان انتظامی با حداقل سابقه بیست و پنج سال خدمت و دارای سابقه خدمت در رده های اجرایی و ستادی تشکیل می دهند که با توجه به اشباع نظری با 27 نفر از آنها به صورت هدفمند مصاحبه به عمل آمد. داده های حاصل از مصاحبه با نخبگان، به روش تکنیک تحلیل فرایند شبکه ای و با استفاده از نرم افزار ابرتصمیم ساز مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: مولفه های حاصل از مصاحبه با نخبگان در وضعیت موجود و مبتنی بر شبکه به صورت دو به دو با هم مقایسه، یافته ها نشان می دهد میزان اهمیت زیرمعیارها (مولفه ها) شبکه ی ترسیمی غیر از چهار مؤلفه ی (خدمات قضایی حضوری شهروندان، ارسال پرونده فیزیکی به مرجع قضایی، حضور حداکثری فیزیکی عوامل گشت در حوزه ی استحفاظی، محدودیت دسترسی به بانک های اطلاعاتی) سایر مؤلفه ها (شامل هشت مؤلفه ی دیگر) کلانتری آینده دارای اهمیت بیشتری نسبت به کلانتری با رویکرد با وضعیت موجود می باشد. نتیجه گیری: با توجه به بالاتر بودن ضریب اهمیت مولفه های احصاء شده در وضعیت مبتنی بر شبکه، لازم است مسئولین امر نسبت تغییر ساختار مبتنی بر شبکه به عنوان ضرورتی برای پلیس آینده و انجام خدمات شایسته تر به مردم اقدام نمایند.