الشعریه العربیه

کتاب الشعریه العربیه ادونیس در زمره آثار نقدی اوست که از تاریخ نشر آن قریب به سی سال می گذرد. این اثر با وجود حجم اندک، مطالبی یکپارچه پیرامون سیر تحوّل شعر عربی در گذر تاریخ دارد. نویسنده در چهار فصل، با نگاهی موشکافانه، پیدایش شعر عربی را می کاود و از منظر ناقدان قدیم، مبانی زیباشناختی آن را مورد تحلیل قرار می دهد. این کتاب، از جمله تازه ترین آثار ترجمه شده ادونیس به فارسی است که به قلم حسین ابویسانی و امید پورحسن با عنوان بوطیقای عربی در سال 1397ش به چاپ رسید. بررسی و تحلیل متن عربی با برگردان فارسی این اثر با رویکرد نقد تقابلی ترجمه، بیان گر این است که با وجود برخی لغزش ها در واژه گزینی و سهوهای دستوری، مترجمان در انتقال پیام و مضمون عبارات، برگردان ارزنده ای ارائه داده اند که روان و رسا جلوه می نماید. اعراب گذاری آیات و ابیات عربی، تنظیم فهرست منابع و افزودن نمایه در بخش پایانی کتاب، از ویژگی های مثبت این ترجمه به شمار می آید؛ اما در بخش محتوای ترجمه، عدم یکسان سازی برگردان اصطلاحات ادبی، عدم تناسب برخی معادل ها با عناصر همنشین، خطا در واژه گزینی و حذف های نابه جا، از آسیب های اصلی ترجمه مذکور است که رفع آن در چاپ های بعدی بر غنای این ترجمه خواهد افزود.

الزمن بمفهومه المیتافیزیقائی هو نظام معرفی یعلوالوعی ویجعل الإنسان مفکراً باستمرار. الحضور والخلود الشعری لایعرف قیود الزمن المحدود ویعتمد علی العقل دون الواقع. لکنّه بالنسبه إلی الشعر، الحضور فیه یخلق ویبدع المعانی بشتی الآفاق. هناک مفکّرون فی العالم العربی وفی إیران قاموا بالحضور الشعری برؤی فلسفیه أدبیه. یعدّ أدونیس من أهم الشعراء فی مجال الأدب والثقافه العربیه الحدیثه حیثُ اشتهر بکتاباته الترمیزیه والفلسفیه التی ترحّب بالمعانی والتفکیر وکتابه «الشعریه العربیه» فی الکتاب یعبّر عن دراسه أدبیه نقدیه -کانت فی الأصل محاضرات جامعیه-؛ وتضمّ أربع دراسات، هی: الشعریه والشفویه الجاهلیه، الشعریه والفضاء القرآنی، الشعریه والفکر والشعریه والحداثه. أما بالنسبه إلی الأدب والثقافه الإیرانیه الحدیثه فکتبَ داریوش شایغان؛ الکاتب والمترجم والمفکّر الإیرانی المعاصر؛ کتاب «پنج اقلیم حضور: الولایات الخمس للحضور»، فی العلاقه الوثیقه بین أبناء إیران والشعراء الخمسه الکبار فی اللغه الفارسیه وآدابها؛ أی: الفردوسی وجلال الدین الرومی والخیام وحافظ والسعدی . وفی غضون ذلک إشاره إلی رؤیتهم الشعریه وخصائصهم الفریده اللتان تؤدیّان إلی خلودهم فی قلوب الإیرانیین وحضورهم السرمدی الّذی لا یأتی علیه غبار الزمن. یطمح هذا المقال إلی المقارنه بین الکتابین وبین هذین الباحثین ورؤیتهما الفلسفیه وجودیاً وزمنیاً باعتبارهما من المفکّرین، یخوض فی الخیارات العدیده التی ستنعکس ایجاباً علی الخلود الشعری والحضور. یعتمد أسلوب المقال علی المنهج الوصفی والتحلیلی.