تدریس گروهی

هدف: بررسی تأثیر آموزش همزمان موضوعات مشترک با سطوح پیچیدگی متفاوت در کلاس های چندپایه روستاهای منطقه سردشت از شهرستان های استان آذربایجان غربی و مقایسه آن با روش تدریس به پایه های مختلف به صورت مستقل می باشد. روش: روش تحقیق در این پژوهش طرح شبه آزمایشی پیش- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی روستاهای دارای کلاس چندپایه شهرستان سردشت بود که از میان آن ها از طریق روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای، دو کلاس چندپایه 20 نفری واجد شرایط به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. داده های پژوهش از طریق آزمون محقق ساخته که روایی آن توسط متخصصان موضوع درسی به تأیید رسیده جمع آوری شده است. پایایی آزمون نیز از طریق همبستگی اسپیرمن مقدار 86/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از شاخص های آمار توصیفی، شامل میانگین و انحراف معیار و در قسمت آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس یک راهه استفاده شده است. یافته ها: داده های کمی تفاوت معناداری را بین نتایج دو گروه نشان می دهد. آموزش گروهی با توجه به پتانسیلی که برای درگیر نمودن دانش آموزان در فرایند یادگیری و افزایش حس همکاری دارد به مراتب یادگیری بیشتری را در یادگیرنده به وجود می آورد در نتیجه فرضیه پژوهش یادگیری دانش آموزان آموزش دیده با روش تدریس همزمان موضوعات مشترک با پیچیدگی متفاوت در پایه های گوناگون از یادگیری دانش آموزان آموزش دیده با روش آموزش مستقل به هر پایه، بیشتر می باشد" تأیید می گردد