کیفیت نگارش

عوامل روانشناختی و به ویژه ابهام پذیری در یادگیری زبان دوم نقش به سزایی دارند. روابط متغیر ابهام پذیری با متغیرهای زبان در پژوهشهای پیشین سنجیده شده است ولی پژوهشی درباره رابطه با مهارتهای تولیدی همچون نگارش، انجام نشده است. نقش این عامل در پژوهش حاضر، در پدیده کمی انسداد و کیفیت نگارش زبان بررسی شده است. بدین منظور یکصد و بیست شرکت کننده بطور تصادفی گزینش شدند که در سطح پیشرفته از دو دانشگاه واقع در تهران به فراگیری زبان انگلیسی مشغول بودند. نخست، شرکت کنندگان پرسشنامه ابهام پذیری را تکمیل کردند و سپس رابطه نمره های حاصل با نمره هر دانشجو ازپرسشنامه انسداد نگارش سنجیده شد. همچنین نگارش هردانشجو با معیارسنجش کیفیت نگارش ارزشیابی شد و میانگین نمره شاخص کیفی نگارش برای هر دانشجو بدست آمد. نتایج حاکی از رابطه مثبت و معنادار متغیر ابهام پذیری وشاخصهای کیفی نگارش است، حال آنکه رابطه متغیر ابهام پذیری و انسداد نگارش منفی و معنادار نشان داده شد.

هدف از این مطالعه ی دو مرحله ای با روش ترکیبی اکتشافی این بود تا به ساخت پرسشنامه ای مناسب جهت اندازه گیری راهبردهای نگارش بپردازد. بدین منظور ،ابتدا راهبردهای نگارش به کار گرفته توسط پنج تن از دانشجویان ممتاز کارشناسی ارشد رشته ی آموزش زبان انگلیسی از طریق تکنیک تفکر گویا استخراج شدند. سپس، بر آن اساس، پرسشنامه ای 52 سؤالی توسط محققین ساخته و در میان نمونه ا ی 100 نفری پایلوت و پویایی آن محاسبه شد (α=0.85) که می توان آن را به عنوان شاهد همبستگی برای روایی سازه ی پرسشنامه نیز در نظر گرفت. در مرحله دوم، همان پرسشنامه به نمونه ای 60 نفری از همان دانشجویان ارشد آموزش زبان انگلیسی داده شد. نتایج این مطالعه نشان دهنده ی همبستگی مثبت و معنا دار (49.=r) بین نمرات دانشجویان در درس نگارش پیشرفته و راهبردهای بکارگرفته توسط آنان بود. نتایج نشان داد که دانشجویانی که درک بهتری از راهبردهای فراشناختی دارند در نگارش به زبان انگلیسی موفق ترند. بنابراین، فرآیند شناختی مهارت نگارش با بکارگیری راهبرد هایی با همان ماهیت تقویت می شود.