منظرشهری

امروزه با گسترش و ازدیاد جمعیت شهرنشینی، شواهد تغییرات گسترده ای در زیر ساخت های اکولوژیکی شهری هستیم به طوری که این موضوع کاملا محیط زیست اکولوژیک و زیرساخت های سبز شهری را محدود و تحت تأثیر قرار داده است. اکولوژی منظر امکان دستیابی به یک ترکیب متعادل از شبکه شهری به همراه معیارهای منظر اکولوژیک در رابطه میان انسان و طبیعت را فراهم می کند. این معیارها شامل محیط زیست سالم، مدیریت انرژی، تنوع زیستی، اکوتوریسم، ابعاد فرهنگی -اجتماعی جامعه، زیبایی اکولوژیک منظر و ... است و با نگرش کل نگر در بازگردانى، مرمت و بهسازى مناظر مخدوش و آسیب دیده، بهسازی فضاهای سبز شهری، ایجاد دالان هاى زیستى و زیست پذیرى طبیعت و جامعه انسانى در شهرها با لحاظ نمودن توان ها و فرآیندهاى فیزیکى، شیمیایى، زیستى، اکولوژیک و اجتماعى فرهنگى نقش مهمى را ایفا می کند. ارتقاء کیفیت مناظر به خصوص فضای سبز شهری و گستره های طبیعی در نهایت به بهبود کیفیت شهرها و در نهایت ارتقاء کیفیت زندگی انسان منجر شود. هدف این پژوهش ارائه طرح و راهبردهایی جهت ارتقا وضعیت جاده سلامت در پارک ناژوان با رویکرد منظر اکولوژیک در قالب یک پژوهش کیفی است. این پژوهش با روش مروری ساده و رویکرد توصیفی تحلیلی به شناسایی معیارهای منظر اکولوژیک برای دستیابی به راهبردهایی جهت ارتقا فضای سبز جاده سلامت ناژوان می پردازد. این راهبردها اعم از ارتقا پوشش گیاهی، ارتقا نورپردازی سازگار با طبیعت، استفاده بیشتر از منظر سبز نرم به جای منظر سخت، حفظ گونه های گیاهی بومی، ایجاد شبکه های اکولوژیک، ایجاد گردشگاه های طبیعی، ایجاد فضاهای دسته جمعی و صمیمی، حفظ خصوصیات اکولوژیکی ومنابع طبیعی و فرهنگی، استفاده درست از منابع غیر قابل تجدید، تولید حداقل تولید گاز گلخانه ای و استفاده از پنل های خورشیدی است و طرح های ارائه شده بر مبنای این راهبردها ارائه گردیده است.

فنون و روش های ریاضی برنامه ریزی و تصمیم گیری اگر-چه جوابی بهینه را ارایه می دهند؛ اما تحت شرایط و مفروضات خاصی از این توانایی برخوردار هستند. علی رغم دامنه وسیع کاربرد تصمیم گیری های چند معیاره در دنیای واقعی، این رویکرد نیز محدودیت ها و چالش های خاص خود را دارد. رویه هایی نیز برای انتخاب متدمناسب وجود دارد که البته بعضا این رویه ها ابزاری برای حذف تکنیک-ها تا انتخاب تکنیک مناسب می شوند. در روش شناسی پژوهش حاضر، تکنیک های چندشاخصه معمول که کاربرد متنوع و زیادی در تحقیقات داشته، با رویکرد بهینه DEA(CCR)-AP مورد مقایسه تطبیقی قرار گرفته است. برای استفاده از تکنیک DEA(CCR)/AP معرفی ورودی ها و خروجی ها ضروری است. در پژوهش حاضر، روش تحلیل پوششی داده ها در فضای پیوسته مدلسازی شده است. بدین ترتیب که تمامی شاخص های ماتریس تصمیم، به عنوان خروجی مدل تحلیل پوششی داده ها و هریک از گزینه های این ماتریس به عنوان یک واحد تصمیم گیرنده (DMU) در نظر گرفته شده است. نتایج کلی این آزمون نشان می دهد که مدلسازی تکنیک CCR-AP در فضای پیوسته داده ای با تکنیک های معمول چندشاخصه(تاپسیس، ویکور، پرومته و SAW) همبستگی معنادار مثبتی دارد. این همبستگی در بیشترین ارزش خود، در مقایسه با تکنیک تاپسیس ارزیابی شده است.

در دهه های اخیر، کشورهای دنیا با روند رو به رشد شهری شدن و رشد روزافزون شهرنشینی روبه رو بوده، رشد سریع جمعیت در نواحی شهری پیامدهای منفی بر زندگی شهرنشینان داشته است و باعث گردیده شهرها به شکل نسنجیده گسترش یابند. استفاده بی رویه از اراضی حاشیه شهرها موجب تحولاتی چشمگیری در سیمای حومه و ورودی شهرها گردیده ورودی های امروز که تنها به عنوان عنصری جهت مشخص کردن محدوده شهر عمل می کنند، عناصری تزیینی هستند که در میانه میدان ورودی شهرها جای گرفته اند. ورودی شهرها فارغ از زمینه شناختی آن، با فرم ها و اشکالی مشابه یکدیگر ساخته می شوند که بار معنایی خاصی را به دنبال ندارند و میتوان گفت ورودی ها فاقد هویت بوده است. نکته مهم اینجاست که این تغییر و تحولات به همسانی و یکنواختی اغلب ورودی ها منجر و نقش منظر ورودی شهر تا حدودی به فراموشی سپرده شده است و همین موضوع، علت اصلی توجه به ورودی هاست. هدف این پژوهش بررسی منظر مناسب ورودی شهر سقز ، ارزیابی ترجیح کاربری های مناسب در ورودی شهر و تأمین احتیاجات اولیه مسافرین و مردم بومی می باشد. نتایج حاصل از این بررسی براساس نظریات مردم نشان میدهد ترجیحات به پیاده راه های سبز، پارک یا تفرجگاه های تفریحی و مراکز درمانی در محور ورودی های شهر سقز در اولویت اصلی قرار داشته است. همچنین نتایج پرسشنامه تصویری نشان میدهد دید به مناظر طبیعی، دید گسترده، وجود فضاهای سبز، المان و نشانه های شهری و کاربریهای خدماتی در مطلوبیت فضاها مؤثر بوده اند.

شهرها با منظرخود در معرض قضاوت ناظرین قرار می گیرند.ارزیابی تاثیر متفابل منظر شهری و ویژگیهای اجتماعی هدف اصلی تحقیق حاضر می باشد. در این مقاله سعی شده است تا به این سئوال پاسخ داده شود که چه ارتباطی میان منظر شهری و میزان احساس تعلق محیطی وجود دارد؟ فرضیه تحقیق نیز عبارت از این است که میان منظر شهری و میزان احساس تعلق محیطی در جامعه ارتباط و همبستگی مثبتی وجود دارد. برای پاسخ به سئوال تحقیق ابتدا ضمن تعریف منظر شهری به بیان عناصر آن پرداخته ایم. سپس مفهوم احساس تعلق به محیط و معیارهای آن تشریح شده اند. براساس تعاریف نظری و عملیاتی متغیرهای تحقیق، پرسشنامه ای تهیه و سپس به شکل تصادفی از طریق مصاحبه از چهل نفر از ساکنین محله نارمک تکمیل گردید. نتایج بدست آمده، وجود ارتباط میان مولفه های منظر شهری و میزان احساس تعلق محیطی را با درجه اطمینان 95٪ تایید نمود.

منظر خیابان یکی از ملموس ترین سطوحی که شهروندان در شهر با آنها برخورد می کنند. هدف این پژوهش توجه به ویژگی های خاص کیفیت بصری منظر خیابان حد فاصل فلکه اول تا فلکه دوم صادقیه شهر تهران با تأکید بر ابعاد زیبایی شناسی و زیست محیطی است. پژوهش حاضر توصیفی _ تحلیلی است. روش جمع آوری دادهای از طریق مطالعات میدانی و کتابخانه ای انجام شده است. که در روش میدانی معیار جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه بوده است. جامعه آماری شامل شهروندان ومتخصصان حوزه برنامه ریزی شهری است . حجم نمونه با استفاده از فرمل کوکران 384 نفر به دست آمده است. متغیرهایی که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته اند عبارتند از زیبایی شناختی، عملکردی، ادراکی و زیست محیطی نتایج تحلیل داده ها نشان داد که معیارهایی عینی چون: خطوط نما، تناسب، ارتفاع نما و معیارهای ذهنی چون زمینه گرایی، جذابیت، بامعنابودن و... بر ادراک زیبایی شناسانه تأثیر دارند. ارتباط مولفه های کیفیت بصری وتاثیر بر زیباشناسی منظر شهری دارای 843/0 همبستگی است و رقم ضریب تعدیل نیز با عدد 854/0 بیانگر ارتباط مستقیم بین مولفه ها می باشد. متغیر مستقل در این پژوهش 854/0 درصد از تغییرات متغیر وابسته (تاثیر بر زیباشناسی منظر خیابان) را تعیین می نماید. . به طوری که شاخص خوانایی از نظر اولویت در شرایط موجود با 66/2 بیشترین تأثیر را بر زیبا شناسی دارد.

  اگر شهر به مانند یک موجود زنده فرض گردد، برای ادامه ی زندگی به سرزندگی و نشاط نیازمند است. شهرها با حضور مردم و فضاهای شهری معنا پیدا می کنند و با حضور گسترده و مطلوب نیازمند ارتقاء سرزندگی در منظر شهری هستند. تحقیق حاضر با هدف ارتقاء سرزندگی در فضاهای شهری با رویکرد ساماندهی منظر شهری یاسوج انجام گرفته و روش تحقیق به صورت توصیفی – تحلیلی و نوع تحقیق کاربردی بوده. اطلاعات با مراجعه به منابع کتابخانه ای، اسنادی و مطالعات میدانی که با طراحی پرسشنامه بر اساس ابعاد فضاهای شهری (متغیر وابسته) و ارتقاء سرزندگی منظر شهری (متغیر مستقل) با جامعه ی آماری کلیه ساکنان شهر یاسوج (134532نفر) و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 383 نفر و به صورت تصادفی انتخاب شده اند، گردآوری شده است. همچنین، تجزیه و تحلیل با ضریب همبستگی پیرسون (بین ابعاد عملکردی و زیباشناختی) و آزمون رگرسیون غیرخطی (بین ابعاد کالبدی و زیست پذیری) با نرم افزار SPSS انجام گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد: بین ابعاد عملکردی، کالبدی، زیست پذیری و زیباشناختی فضاهای شهری در منظر شهری سطح معناداری آزمون (00/0) است که کمتر از مقدار سطح معناداری 05/0 می باشد. در نتیجه بین ارتقاء سرزندگی در فضاهای عمومی شهرهای با رویکرد ساماندهی منظر شهری یک الگوی نسبتاً خطی با شیب مثبت وجود دارد. بدین ترتیب پیشنهادهایی هم چون طراحی صحیح در کف سازی و مبلمان شهری، مرمت و ساماندهی فضاها، ایجاد کاربری های خدماتی متنوع، ایجاد المان های هنری در شهر یاسوج ارائه شده است.  

منظر بطور عام و منظرشهری بطور خاص، در برابر خطرات فزاینده ی طبیعی، انسانی و انسان ساخت رو به اضمحلال می رود. این جریان در کشور ایران، در مقایسه با بسیاری از سرزمین های دیگر از حالت شکننده تری برخوردار است. زیرا، از یک طرف توسعه مصنوع انواع ارزش های منظرین را تحت هجوم قرار داده است و از طرف دیگر رخدادهایی چون سیل بر تخریب آن تشدید می کند. منظر بُعدی از ابعاد مکان محسوب می شود که با مفاهیمی چون اینجا و آنجا و پی گاه های صحنه ای حوزه های طبیعی و مصنوع در قالب هائی چون چشم انداز زمین و چشم انداز شهر تبیین می شود. شناخت ویژگی های آن با کیفیت هائی چون غنای حسی، تنوع، جذابیت و دعوت کنندگی مفهوم پیدا می کند. این پژوهش بر آن است که ضمن شناخت و معرفی تاب آوری منظر شهری در مقابل سیل نسبت به تقویت و بهینه سازی آن بکوشد. با یک انگاشت عملگرایانه و رویکرد عمدتاً کمی تاب آوری در منظر شهری پُل دختر با هدف کاربردی بررسی شد. برای داده پردازی از نقشه های مختلف مکان مبناء و برای تحلیل از نرم افزارهای هوشمند، بویژه City Engine استفاده شد. یافته اندوزی ها نشان می دهد که با استناد به نقشه های پایه هوشمند از یکطرف جریان های متداول و عادی توسعه غنای حسی، جذابیت و کارائی مناظر پایه را در مسیر سازندگی بهتر بکار گرفت و از طرف دیگر در شرایط بحرانی از بسترهای منظر، حریم رودخانه ها و دامنه ارتفاعات و محورهای شهری و میراث مصنوع و طبیعی تاریخی حفاظت نمود.

مقاصد گردشگری به دنبال یافتن شیوه های جدید گردشگری برای رقابت در این صنعت هستند، گردشگری شبانه به عنوان یکی از این شیوه ها در سال های اخیر مورد توجه گردشگران قرارگرفته است. شهر شیراز به عنوان یکی از مناطق اصلی گردشگری در کشور، پتانسیل های بسیاری در این زمینه را دارا است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر منظر شبانه شهر شیراز بر رونق گردشگری شبانه در این شهر است. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی با تأکید بر موردکاوی و مبتنی بر پرسش نامه محقق ساخته انجام شده است، جامعه آماری پژوهش گردشگرانی می باشند که در مقطع زمانی انجام این پژوهش (بهمن 1400 تا بهمن ماه 1401) به شیراز سفر کرده و با استفاده از فرمول کوکران 335 نفر تعیین شده اند. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و لیزرل با آزمون های؛ فریدمن، تحلیل عاملی تأییدی و مدل معادلات ساختاری و رگرسیون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان داد متغیرهای مستقل رضایت گردشگران با بارعاملی 33/0و مقدار T7/64، بازدید مجدد گردشگران از شهر شیراز با بارعاملی 79/. و مقدار T11/44، تصورات ذهنی گردشگران از شهر شیراز با بارعاملی 57/0 و مقدار T12/45، با متغیر وابسته رونق گردشگری در شهر شیراز با سطح خطای یک درصد رابطه مثبت و معنادار دارند. یافته های پژوهش نشان می دهد که شیراز از رونق گردشگری بسیار خوبی برخوردار است، فراهم نمودن زیرساخت ها به جهت حضور شبانه گردشگران برای بازدید از بناها و آثار تاریخی، مکان های جذاب فرهنگی، مذهبی و فضاهای تفریحی به سبب مطلوبیت بالای آنها برای گردشگران، باعث توسعه و رونق گردشگری شبانه در شهر شیراز خواهد شد.

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪ فعالیت های اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ، ﺷﻬﺮ ﺑﺴﺘﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ در آن  ﻓﺮﻫﻨﮓ از طریق فعالیت های اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ جریان در می آید.ﮐﺎﻟﺒﺪ ﺷﻬﺮ، ﺑﺎﻻﺧﺺ ﻧﻤﺎﻫﺎی ﺷﻬﺮی ﺑﻪ بازنمایی این رابطه ﭘﺮداﺧﺘﻪ و ارزش ﺳﻨﺖﻫﺎی زیستی را عینیت ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻨﺪ. در این پژوهش با توجه به ازدحام محدوده مورد مطالعه به دلیل وجود کتابخانه ها وفروشگاه های متعدد و مهم ترازهمه استقرار دانشگاه تهران درطول این مسیر، وقرین با این شرایط، نبود ویا بودن برنامه ریزی مدون ضعیف و به دنبال آن دشوار بودن اجرای این برنامه ریزی ها موجبات این فرضیه را فراهم می کند که میزان آلودگی های بصری در این محدوده مهم (ازچهارراه جمالزاده تا چهارراه ولی عصر) خیلی زیاد باشد ولی با توجه به اجرای پروژه بهسازی بصری توسط سازمان زیباسازی منطقه شش شهر تهران انتظار می رود میزان اغتشاشات بصری این محدوده بیشتر ازمتوسط نباشد. ﺟﻬﺖ آزﻣﻮن فرضیه ﻣﺬﮐﻮر، اﺑﺘﺪا، ﻣﻔﻬﻮم میزان اﻏﺘﺸﺎش ﺑﺼﺮی در ﻗﺎﻟﺐ شش ﺷﺎﺧﺺ و بیست وهفت ﻣﻌﺮف تعریف عملیاتی ﺷﺪ. ﺳﭙﺲ در ﻗﺎﻟﺐ روش تحقیق توصیفی- تحلیلی؛ دادهﻫﺎی ﻣﻮردنیاز از طریق اﺑﺰار ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ (طیف لیکرت) ﮔﺮدآوری گردید. از طریق روشﻫﺎی میانگین و ﻣﺠﻤﻮع ﺳﺎده و نیز آزﻣﻮن آﻣﺎریt  تک نمونه ای، وضعیت آﻟﻮدﮔﯽ ﺑﺼﺮی محدوده ﻣﺬﮐﻮر تحلیل ﺷﺪ.نتایج نیز ﺿﻤﻦ پذیرش فرضیه تحقیق ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ اﻏﺘﺸﺎش ﺑﺼﺮی محدوده چهاراه جمالزاده تا چهارراه ولی عصر در ﺷﺎﺧﺺ فعالیت ها وعملکرد در ﺣﺪ زیاد و درسایر ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ در ﺣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ و گاها کم ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺷﺎﺧﺺ ترکیبی نیز ﻧﺸﺎنگر این موضوع بودﮐﻪ آﻟﻮدﮔﯽ ﺑﺼﺮی این محدوده از  درﺣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ است.

دستیابی به الگوی مناسب مدیریت فضاهای شهری یکی از رویکردهای جوامع بشری امروز است و هر جامعه ای بنا به اولویتها و ضرورتهای پیشروی خود در تلاش برای بروزرسانی الگوهای توسعه است. با توجه به ظهور مشکلات امروزی در شهرها همچون ناامنی، ترافیک، آلودگی، ازدحام و تراکم جمعیت، از خودبیگانگی و عدم تعلق و نیز از بین رفتن هویت شهرها در اثر کارکردگرائی و الگوبرداری های غربی ضرورت توجه به الگوهای نشأت گرفته از فرهنگ های سنتی، عرفی و مذهبی بیش از پیش احساس می شود ضمن آنکه این رویکرد یکی از راهکارهای توانمندسازی هویت شهرهای امروز نیز به شمار می آید. حال باید دید که چگونه می توان بر اساس فرهنگ و تمدن غنی ایرانی اسلامی و با درنظرگرفتن شرایط امروزی الگوهای مناسب تری برای هویت بخشی به شهر ارائه داد؟ این مقاله به دنبال دستیابی به سه هدف اصلی یعنی تحلیل ارزشهای زیبائی شناختی، ارزش های هویت بخش و ارزشهای عملکردی در حوزه منظر شهری است تا بر اساس آن بتوان شاخصهای بصری را که نقش تعیین کننده ای در ارائه تصویر هویت بخش از منظر بخش مرکزی تهران دارند، شناسائی و معرفی کرد. روش تحقیق مقاله با توجه به بررسی نظریه ها و سپس آزمون فرضیه و تبیین روابط بین پدیده ها و افزودن به مجموعه دانش موجود در زمینه خاص عناصر هویت بخش، با توصیف اسنادی و تحلیل پیمایشی در جهت رد یا قبول فرضیه با کمک روش پیمایشی و توصیفی و تحلیل علّی فرضیه ها در بوته آزمایش قرار می گیرد (علی یا پس رویدادی). این مقاله نهایتاً به جمع بندی نظرات شهروندان (ساکنین، کسبه، کارگران و کارمندان، رهگذران، مدیران شهری و متخصصین) می انجامد که حاصل این جمع بندی و تجزیه و تحلیل دست یابی به عناصری است که از دیدگاه ایشان حائز اهمیت در هویت منظر بخش مرکزی تهران به شمار می آیند. در این مقاله کلیه عناصر هویت بخش معرفی شده توسط اهالی منطقه 12 که بخش تاریخی و مرکزی تهران نیز به حساب می آید، طبقه بندی و از هر طبقه نگرش مردم نسبت به آن استخراج خواهد شد. نهایتاً این مقاله به این نتیجه دست خواهد یافت که هر طیف از عناصر هویت بخش معرفی شده توسط ساکنین تا چه حد در مذهب و الگوهای سنتی و عرفی ایشان ریشه دارد.