اسپانسرشیپ

شناسایی موانع موجود در مسیر ارتباط بین باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران و شرکت ها و سازمان های حامی امروزه از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف این تحقیق شناسایی و اولویت بندی این موانع می باشد. روش تحقیق از نظر هدف،کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها، آمیخته اکتشافی (کیفی و کمی) می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران بازاریابی شرکت ها و سازمان های خصوصی و دولتی که از سال 1390 تا 1398 حامی باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران بودند، مدیران باشگاه ها، فدراسیون فوتبال و خبرگان در این زمینه می-باشد. روش نمونه گیری در بخش کیفی به صورت هدفمند و با روش گلوله برفی انجام شد. در بخش کمی نیز، روش نمونه گیری در دسترس انجام شد که در میان ۱5 نفر از خبرگان دانشگاهی، پرسشنامه مقایسات زوجی برخاسته از بخش کیفی توزیع گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های بخش کیفی و شناسایی مولفه های موانع، از روش کدگذاری باز و محوری استفاده شده است و برای اولویت بندی مولفه ها در بخش کمی از روش تحلیل سلسله مراتبی AHP استفاده شد. بر اساس یافته ها 13 مقوله و 79 مولفه در ارتباط با موانع ارتباط بلندمدت بین باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران با شرکت-ها و سازمان های حامی شناسایی شد و شاخص ها و مقوله های اقتصادی، قانونی و بازاریابی بیشترین درجه اهمیت را داشتند. با شناسایی این موانع، باشگاه های فوتبال و شرکت ها و سازمان های حامی می توانند راهکارهای متناظر و متناسب با آن ها را شناسایی و اتخاذ کنند تا بتوانند به بهترین شکل ممکن در عرصه اسپانسرشیپ گام بردارند و همواره طرفین ارتباط منتفع شده و به اهداف خود از اسپانسرشیپ دست پیدا کنند

هدف از تحقیق حاضر اولویت بندی موانع حمایت مالی از ورزش حرفه ای در شهر صنعتی البرز بود. این تحقیق، از نظر گردآوری داده ها توصیفی و از نوع پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی بود. در این تحقیق یک پرسشنامه دوبخشی که شامل 32 سؤال بود، به کار رفت. در بخش اول ویژگی های جمعیت شناختی آزمودنی ها گنجانده شده بود و بخش دوم عوامل حمایت مالی را در برگرفته بود که روایی صوری آن را 8 نفر از صاحب نظران تأیید کردند و پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ 84/0 محاسبه شد. جامعه تحقیق شامل مالکان و مدیران عامل شرکت های صنعتی به ویژه صنایع بزرگ بود که با توجه به محدود بودن جامعه آماری، روش نمونه گیری کل شمار بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی (جداول و نمودارهای فراوانی) و آمار استنباطی (تحلیل عاملی تأییدی) استفاده شد. نتایج نشان داد مهم ترین موانع، به ترتیب عوامل اقتصادی (21/7T=)، مدیریتی (93/6T=)، قانونی (31/6T=)، اجتماعی (47/5T=) و فرهنگی (64/4T=) بودند. در همین زمینه به مدیران ارشد حوزه ورزش پیشنهاد می شود با لحاظ نتایج این پژوهش در تصمیم گیری های کلان در خصوص رفع نگرانی های موجود در این عرصه و نیز برقراری تعامل مستمر با صاحبان صنایع اهتمام ورزند.