سکوت سازمانی

تحقیق حاضر به بررسی رابطه میان سکوت سازمانی با تعهد سازمانی کارکنان می پردازد. روش تحقیق پیمایشی و از نوع همبستگی می باشد. کلیه کارکنان شهرداری مریوان به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند ،که از طریق سرشماری نمونه ای آماری انتخاب شدند. اطلاعات حاصل از پژوهش از دو طریق کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شدند. از طریق توزیع پرسش نامه، اطلاعات میدانی و ادبیات تحقیق از طریق منابع کتابخانه جمع آوری شدند. برای اندازه گیری سکوت سازمانی از پرسشنامه واکولا و بوراداس(2005) و برای اندازه گیری تعهد سازمانی کارکنان از پرسشنامه معتبر آلن و مایر (1990) استفاده شد وجهت پایایی پرسشنامه از روش آماری آلفای کرنباخ و جهت تعیین روایی پرسشنامه از نظر گروه خبرگان استفاده شد. نتایج پژوهش حاصل از آزمون همبستگی نشان داد که میان سکوت سازمانی و تعهد کارکنان رابطه معکوس و معنا دار حاکم است به طوری که هرچه نگرش سرپرستان و مدیران ارشد به سکوت کارکنان بیشتر باشد تعهد سازمانی کاهش میابد و هرچه فرصت های ارتباطی زیاد باشد رفتار سکوت کارکنان کمتر می شود و در نتیجه تعهد کارکنان بیشتر می شود. به علاوه نتایج رگرسیون نشان داد که فقط عامل (نگرش مدیریت عالی به سکوت) تاثیر معنی داری را در بر تعهد سازمانی کارکنان در جامعه اماری مورد پژوهش دارد.