توانایی نویسندگی

انسان با نوشتن باعث می شود که کلمات بر روی کاغذ نقش بگیرند و جاودانه شوند و چشمان آدمی را بار دیگر وادار به تحریک کنند و به دنبال آن ، نگاه ها به حرکت در می آیند و چرخه ای از نگاه ها سکوت تفکر و نوشتن شکل بگیرند . اگر انسان بخواهد به افکار نو برسد باید بنویسد و لحظاتی از عمر خویش را (چه روز و چه شب) به نوشتن اختصاص دهد. او با نوشتن ، درست فکر می کند و با ظهور افکار جدید، چرخی را به حرکت وا می دارد که انتهایش رسیدن به کلمات جدید است انسان با نوشتن تلاش می کندبا خود صحبت کند. زمانی را که آدمی صادقانه با خود شروع به صحبت کردن می کند و ارتباطی با درون خود بر قرار می کند، سبب بیداری درونش می شود. تکامل بشر از طریق کشف و ثبت تجربیات صورت پذیرفته است. زمانی که انسان با نوشتن به افکار خویش وسعت می دهد این اقدام زمینه ساز جهت وجود دیگری در انسان می شود. در چرخه نگاه سکوت تفکر محصول زیبایی بنام هنر نوشتن نهفته است . نوشتن می تواند زمینه ساز شکو فایی افکار نو در انسان شود.