رابطه مثلثی

رفتار بی آلایش زناشویی بیشتر به عنوان یک نیاز روان شناختی بنیادی و یکی از ویژگی های کلیدی ارتباطات زناشویی شناخته شده است که بر سازگاری زناشویی تأثیر می گذارد. هدف پژوهش حاضر آشکار ساختن اثربخشی آموزش رفتار بی آلایش بر کاهش تراز گرایش به رابطه مثلثی بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. به منظور جمع آوری اطلاعات از میان همه مراجعین زن دارای نشانگان گرایش به رابطه مثلثی مراجعه کننده به مرکز مشاوره سینای شهرستان همدان در 6 ماهه نخست سال 1393 که تعداد این افراد نزدیک به 200 نفر بود، 30 زن انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده پرسشنامه محقق ساخته گرایش به رابطه مثلثی بود. نخست از هر دو گروه کنترل و آزمایش داده های پیش آزمون جمع آوری شد. سپس گروه آزمایش 12 جلسه آموزش رفتار بی آلایش دریافت کرد ولی گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. در مرحله آخر از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش رفتار بی آلایش باعث کاهش گرایش به رابطه مثلثی در زنان متأهل می شود (01/0> p ، 79/40= F ). همچنین آموزش رفتار بی آلایش باعث کاهش گرایش به گفتگوی خودمانی با دیگران (01/0> p ، 10/15= F )، کاهش گرایش به افشاگری با دیگران (01/0> p ، 29/9= F )، کاهش گرایش به وقت گذاشتن با دیگران (01/0> p ، 46/14= F ) و کاهش خروج از منزل با دیگران (01/0> p ، 96/7= F ) می گردد.