گزارش های خبری

درمطالعات انتقادی و ارتباطی،«بازنمایی»،تولید معنا ازطریق چارچوب های مفهومی وگفتمانی تعریف می شود. استوارت هال معتقد است که هیچ معنایی خارج از گفتمان وجود ندارد وآنچه را که ما واقعیت می نامیم،خارج از فرایند بازنمایی نیست. براین اساس پژوهش«بازنمایی چرخش گفتمانی قدرت در ایران ؛ تحلیل گفتمان انتقادی مراسم تنفیذ و تحلیف هفتمین رئیس جمهور منتخب ایران در شبکه های خبری سی ان ان بین المللی ، بی بی سی جهانی، الجزیره انگلیسی،پرس تی وی و العالم»به روش تحلیل گفتمان انتقادی، واحدتحلیل،گزارش خبری، به روش و شیوه نمونه گیری غیر احتمالی و هدفمند ودر بازه زمانی (روزهای 12 ، 13 و 14مرداد )1392 انتخاب ومورد تحلیل گفتمانی قرار گرفت.براساس نتایج این تحقیق؛ بازنمایی گفتمانی شبکه الجزیره انگلیسی بر« استقبال مشروط از مذاکرات هسته ای»در قالب گفتمان تلویحی« رویکرد پان عربیسمی مخالف تعامل ایران با کشورهای منطقه وحتی مذاکره مستقیم با امریکا»، شبکه بی بی سی جهانی بر«طرد گفتمان درون زایی بومی وملی »درقالب گفتمان «سلطه و محکوم»وشبکه سی ان ان نیز بر بازنمایی گفتمانی«حیات مجدد نظام درگروتعامل با غرب» استنباط شد. در مقابل رسانه های برون مرزی ایران، شبکه پرس تی وی بر بازنمایی «گفتمان انتخابات به مثابه نمایش بزرگ دموکراسی» و شبکه العالم نیز برگفتمان «مردم سالاری اسلامی» ودر پیوند با «مشارکت گسترده مردم درانتخابات»با موضوع هسته ای متمرکز بود.

بنا بر رویکرد جدید بازنمایی و اتکا بر نظریه برساخت گرایی رسانه ای، رسانه های جمعی اعم از دیداری و شنیداری، واقعیت اجتماعی را منعکس نمی کنند؛ بلکه این واقعیات در قالب ساختار روایی آنها، تولید و به عبارتی برساخت می شود. نظریه جدید بازنمایی، وجود واقعیت را انکار نمی کند؛ بلکه مدعی است که واقعیت به صورت مستقیم و بی واسطه به دست نمی آید ؛ واقعیت به واسطه معنا پدیدار می شود و معنا در یک فرایند اجتماعی برساخته می شود. از این رهگذر، رسانه ها در بازنمایی اخبار و گزارش های خبری، همواره بر اساس آنچه در واقعیت اتفاق افتاده است، عمل نمی کنند؛ بلکه غالباً به گزینش نوع خاصی از جرایم، چارچوب بندی پدیده های جنایی، تصاویر مربوط به طرفین درگیر در جرم و مقامات عدالت کیفری، اقدام می کنند. این دیدگاه در بازنمایی جرم، از یک سو می تواند توأم با اغراق و بزرگ نمایی باشد؛ به این معنا که خطر بزهکاران و میزان آسیب هایی که بزه دیدگان از وقوع جرم متحمل شده اند از نظر کمی و کیفی، بیش از حد جلوه می کند، اما واقعیت این گونه نیست. از دیگر سو، رسانه در بازنمایی تعداد دیگری از جرایم کاملاً عکس آنچه که توضیح داده شد عمل می نماید؛ به این معنا که با وجود آسیب های بسیار ناشی از این جرایم، در پوشش های خبری به آنها توجه چندانی نمی شود و اغلب، اخبار و گزارش ها به صورت گذرا از آنها عبور می کنند. این پژوهش به روش تحلیل محتوای کیفی و با تمرکز بر محتوای اخبار رسانه ای انجام شده است و نگارندگان مترصد آن هستند تا با بررسی گزارش های خبری و پرده برداری از بازنمایی دوگانه و تصویر عمدتاً تحریف شده جرم در رسانه، شکل گیری نگاه واقع بینانه از جرم در جامعه را تا حد ممکن تسهیل نمایند.