حضور فعال

انگیزه و علاقه به یادگیری در تمام سنین و مقاطع تحصیلی نقش تعیین کننده ای در نگرش دانش آموزان و پیشرفت تحصیلی آنان دارد. به ویژه در پایه اول که اولین نگرش ها،اندیشه ها، رفتارها، علایق و ... در دانش آموز شکل می گیرد، این موضوع از حساسیت بیشتری برخوردار بوده و لذا توجه بیشتری می طلبد. اقدام پژوهی حاضر با هدف افزایش میزان علاقه مندی دانش آموزان کلاس اول دبستان به حضور در مدرسه و شرکت فعال در کلاس های درس و یادگیری عمیق تر دروس انجام شده است. اقدام پژوهی در سال تحصیلی ۹۷-۹۶ در پایه اول در آموزشگاه دخترانه عصمت(دوره اول) واقع در شهر گرماب از توابع استان زنجان و با فراوانی۱۸ نفر انجام شده است. مساله مورد نظر بی علاقگی، بی توجهی و غیر فعال بودن اغلب دانش آموزان یاد شده برای حضور در مدرسه و کلاس و یادگیری مباحث درسی بوده است. بر این اساس پژوهشگر با استفاده از روش های علمی به منظور کسب داده های لازم از منابع گوناگون تحقیق نظیر همکاران و مدیر،دانش آموزان و والدین آن ها، کتب تخصصی، اینترنت و تجزیه و تحلیل آن ها جهت شناسایی عوامل موثر در ایجاد مساله و یافتن راه حل های پیشنهادی پرداخت. پس از انتخاب راه حل ها و اعتبار بخشی آنها به اجرای راه حل های انتخابی اقدام نمود که عبارت بودند از: 1- تغییر در روش تدریس،2- جلب حمایت والدین،3- تغییر فضا و محیط یادگیری،4- گنجاندن بازی و تفریح در فرایند یاددهی-یادگیری، 5- به کاربردن موسیقی، نمایش، داستان گویی و نقاشی در کنار فعالیت های درسی. لازم به ذکر است پس از اجرای راه حل های فوق پژوهشگر موفق گردید تا فراوانی دانش آموزان علاقه مند به درس و مدرسه را از ۶ نفر در اوایل سال تحصیلی به ۱۵ نفر در پایان سال تحصیلی برساند. در پایان این نتیجه به دست آمد که استفاده از روش های متنوع تدریس، آموزش مباحث درسی در قالب بازی، اجرای نمایش، بهره بردن از نقاشی و موسیقی و جلب حمایت والدین در افزایش میزان علاقه مندی دانش آموزان تاثیر بسزایی دارد.