اجتماعی شدن

امروزه کودکان به فرصتهایی نیاز دارند که بیاموزند در مقابل رویدادها چگونه واکنش دهند. برای مثال بدانند چه وقت برای خندیدن، شوخی کردن و یا ابراز همدردی مناسب است. پژوهشهای انجام شده در دنیا حاکی از آن است کودکانی که آموزشهای پیش دبستانی را می گذرانند نسبت به کودکانی که این آموزشها را ندیده اند مستقل تر و منظم تر هستند و از ثبات عاطفی بیشتر و اضطراب کمتری برخوردارند. روحیه مشارکت و فعالیتهای گروهی و اجتماعی در آنان تقویت شده و دارای ارتباطات قوی تر می باشد. از جمله این وظایف حائز اهمیت رشد قوای جسمی و مراقبت و شناخت جسم خود، ارتباط مناسب با همسالان و مربیان و سایر بزرگسالان، کمک به دیگران و احساس همدردی با سایرین، رعایت نوبت و سایر مهارت های اجتماعی است. اجتماعی شدن به معنای همسازی و همنوایی این فرد با ارزشها، هنجارها و نگرشهای گروهی و اجتماعی است یا به مفهوم دیگر، اجتماعی شدن فراگردی است که به واسطه آن، هر فرد، دانش و مهارتهای اجتماعی لازم برای مشارکت موثر و فعال در زندکی گروهی و اجتماعی را کسب می کند. از این رو در تحقیق حاضر، به لحاظ اهمیت موضوع به بررسی مفاهیم مهارتهای اجتماعی کودکان و نقش آن در رسیدن به اهداف آموزش و پرورش پرداخته شده است.