جهت گیری حالتی

فرایند تصمیم گیری، نقش بسیار مهمی در فعالیت های ورزشی داشته و با شکست یا موفقیت ورزشی ارتباط مستقیم دارد. از سوی دیگر، یکی از موضوعات مهم در روان شناسی ورزش و علوم رفتاری، جهت گیری در ورزش است. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه جهت گیری کنشی و حالتی با رفتار تصمیم گیری فوتبالیست های ماهر زن بود. شرکت کنندگان در پژوهش 27 بازیکن با سابقه حداقل 8 سال شرکت در مسابقات بودند. به منظور تعیین جهت گیری کنشی یا حالتی بازیکنان از پرسشنامه مقیاس کنترل عملکردی-90 و برای ارزیابی عملکرد تصمیم گیری بازیکنان از تصاویر موقعیت های واقعی بازی فوتبال استفاده شد. بازیکنان باید از بین گزینه های موجود (شوت، دریبل و پاس) به یکی از آنها پاسخ صحیح می دادند. پس از بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها از طریق آزمون کولموگروف اسمیرنوف، برای تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در سطح معنا داری 05/0استفاده شد. نتایج همبستگی معنا داری را بین جهت گیری کنشی با دقت و رفتار تصمیم گیری بازیکنان کنشی نشان داد (05/0P<)، اما این همبستگی در مورد رابطه بین جهت گیری کنشی با سرعت تصمیم گیری بازیکنان کنشی معنا دار نبود (05/0P>). همچنین رابطه معنا داری بین جهت گیری حالتی با هیچ یک از متغیرها (دقت، سرعت و رفتار تصمیم گیری بازیکنان جهت گیر حالتی) مشاهده نشد (05/0P>). در نهایت می توان گفت که برخورداری از ویژگی کنشی در بازیکنان ماهر، با دقت تصمیم گیری و انتخاب مخاطره پذیر آنها همبستگی دارد و این نوع جهت گیری افراد را در رسیدن به اهدافشان کمک خواهد کرد.