هندبالیست

مقدمه: یکی از مهارت های روانی که روان شناسان ورزشی آن را به ورزشکاران توصیه می کنند، تصویرسازی ذهنی است. هدف: این پژوهش، درصدد بررسی تأثیر تصویرسازی ذهنی سنتی و پتلپ بر شوت سه گام در هندبالیست های نوجوان مبتدی و حرفه ای بود. روش: روش پژوهش نیمه تجربی بود. جامعه آماری شامل کلیه بازیکنان نوجوان هندبال شهرستان مراغه در سال ۱۳۹۷ در دو سطح حرفه ای و مبتدی بودند که از میان آن ها ۶۰ نفر به صورت هدفمند از طریق پرسشنامه تجدید نظر شده تصویرسازی حرکتی (هال و مارتین، ۱۹۹۷) انتخاب شدند و به صورت تصادفی در پنج گروه ۱۲ نفره قرار گرفتند: دو گروه تصویرسازی ذهنی سنتی در سطح مبتدی و حرفه ای، دو گروه تصویرسازی ذهنی پتلپ در سطح مبتدی و حرفه ای و گروه کنترل. بعد از پیش آزمون که شامل آزمون ۹ متر هندبال بود، مرحله تمرین شروع گردید که شامل ۷ هفته سه جلسه ای گروهی بود و سپس، پس آزمون به عمل آمد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی توکی در نرم افزار ۲۳-SPSS تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد بین دو گروه حرفه ای تصویرسازی پتلپ و سنتی در عملکرد شوت سه گام هندبال تفاوت معنی داری وجود دارد و در این گروه تصویرسازی پتلپ برتری داشت (۰/۰۰۱=P)؛ اما در گروه مبتدی، تفاوت میانگین ها معنی دار نبود (۰/۰۵<P). همچنین بیشترین افزایش میانگین از پیش آزمون به پس آزمون در گروه حرفه ای-تصویرسازی پتلپ بود. نتیجه گیری: تصویرسازی ذهنی می تواند در بهبود عملکرد ورزشی مؤثر واقع شود و استفاده از آن در کنار تمرین بدنی توصیه می شود.

هدف: چاقی و اضافه وزن امروزه به یک معضل جهانی تبدیل شده است. تمرینات مقاومتی بالاترین اثرگذاری را بر قدرت عضلانی را دارد که می تواند منجر به ارتقای کیفیت زندگی افراد گردد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ۸ هفته تمرین مقاومتی با الگوی باردهی هرمی دوگانه و مسطح بر قدرت عضلانی اندام فوقانی و تحتانی هندبالیست های بی تمرین و دارای اضافه وزن بود. مواد و روش ها: این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون–پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل هندبالیست های زنجان که حداقل 6 ماه تمرینات ورزشی نداشتند. نمونه آماری این مطالعه از بین 36 ورزشکار به روش تصادفی انتخاب شد و در سه گروه 12 نفره (گروه هرمی دوگانه، گروه هرمی مسطح و کنترل) تقسیم شدند. برنامه تمرینی گروه های هرمی مسطح و دوگانه به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) انجام شد. برای گروه کنترل هیچ برنامه ای در نظر گرفته نشد و فعالیت خاصی نداشتند. از آزمون آماری Shapiro-wilk برای نرمال بودن توزیع داده ها استفاده شد. برای بررسی تفاوت درون گروهی و بین گروه ها به ترتیب از آزمون های آماری تی همبسته و آنووا استفاده شد. همه آنالیز های آماری با استفاده از نرم افزار spss ورژن 22 و نرم افزار EXELL ورژن 2010 استفاده شد. یافته ها: قدرت عضلانی اندام فوقانی و تحتانی ورزشکاران بی تمرین و دارای اضافه وزن در طی هشت هفته تمرین مقاومتی با الگوی باردهی هرمی دو گانه و مسطح افزایش معنی داری را نشان داد (001/0=P). نتایج آزمون T گروه های همبسته نشان داد که هشت هفته تمرین مقاومتی با الگوی هرمی دوگانه بر قدرت عضلانی اندام تحتانی ورزشکاران بی تمرین و دارای اضافه وزن تاثیر معنی داری داشته است (001/0=P). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد تمرینات قدرتی با الگوی باردهی هرمی دوگانه و مسطح در بهبود قدرت آزمودنی های ورزشکار بی تمرین موثر بوده است. به نظر می رسد که تمرینات هرمی دوگانه نسبت به تمرینات از نوع مسطح در افزایش قدرت و یا حجم عضلانی برتری داشته است.