هنرآفرینی شغل

هنرآفرینی شغل بر خلاف طراحی شغل فرایندی کارمندمحور است که با توجه به تفاوت های فردی در محیط سازمان اتفاق می افتد و می-تواند پیامدهای سازمانی مانند چابکی را به همراه بیاورد. به همین دلیل پژوهش حاضر با هدف تحلیل اثر ابعاد هنرآفرینی شغل بر چابکی سازمانی وزارت ورزش و جوانان طراحی شده است. تعداد 191 کارشناس و مدیر ستادی وزارتخانه به صورت جدول کرجسی و همکاران به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های تحقیق پاسخ دادند. پس از تأیید روایی صوری ابزار پژوهش (به وسیله 17 نفر از صاحبنظران مدیریت ورزشی)، پایایی پرسشنامه هنرآفرینی شغل و چابکی سازمانی از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 95/0 و 86/0 به دست آمد. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که بیشترین عامل از هنرآفرینی شغل که می تواند اثر مستقیم روی چابکی سازمانی وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران بگذارد، عامل کاهش عوامل بازدارنده تقاضاهای شغلی با ضریب اثر 57/0 است و بعد از آن مهمترین عامل دیگر، افزایش منابع اجتماعی شغل قرار دارد (35/0 =r). با توجه به بارهای عاملی ابعاد منعکس کننده چابکی سازمانی، ابعاد هنرآفرینی شغل می توانند عمدتاً بر ابعاد رهبری و فناوری اثر بیشتری می گذارد. با توجه به یافته های تحقیق می توان انتظار داشت که با هدایت و نظارت کارمندان به سمت هنرآفرینی شغل، مدیران سازمان های بزرگ ورزشی قادر خواهند بود تا نگرش های مطلوب کارکنان را به چابکی سازمانی تغییر دهند. به عبارت بهتر، استقلال و اختیار به کارمندان توانا می تواند تا حدود زیادی چابکی سازمانی را بر اساس هنرآفرینی شغل تضمین نماید.