ترنس سکشوال

مقدمه: شیوع نسبتاً کم اختلال هویت جنسی سبب شده است که تحقیقات کمی در این مورد انجام گیرد و این امر نیز موجب شده است که مشکلات مبتلایان حل نشده باقی بماند؛ بنابراین پژوهش حاضر درصدد بررسی تأثیر طرحواره درمانی بر بهبود سازگاری اجتماعی و سرمایه روانشناختی در افراد ترنس سکشوال بود. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، افراد ترنس سکشوال(پسر به دختر) شهر تهران بود؛ که از طریق نمونه گیری در دسترس 40 نفر از افرادی که برای عمل تغییر جنسیت به مراکز و کلینیک های منطقه 3 مراجعه کرده بودند و یا در پارک دانشجو واقع در منطقه 11شهر تهران حضور داشتند، به طور داوطلبانه پرسشنامه سازگاری اجتماعی و سرمایه روانشناختی را تکمیل کردند و سپس به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه در معرض طرحواره درمانی کلاسیک قرار گرفت، سپس در مرحله پس آزمون هر دو گروه، به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری(MANCOVA) با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که طرحواره درمانی، باعث بهبود سازگاری اجتماعی و سرمایه روانشناختی در گروه آزمایش و مرحله پس آزمون شد؛ همچنین مقایسه میانگین نمرات پیش آزمون- پس آزمون سازگاری اجتماعی و سرمایه روانشناختی تفاوت معناداری را نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به این که طرحواره درمانی می تواند باعث بهبود سازگاری اجتماعی و سرمایه روانشناختی در افراد ترنس سکشوال شود، بهتر است که این شیوه درمان در برنامه های درمانی این افراد به کار برده شود.

مقدمه: ممکن است فرد از نظر زیستی ویژگی های یک جنس را دارا باشد اما از جنبه روانی خود را به آن جنس متعلق نداند. این پدیده در اصطلاح ترنس سکشوالیتی نامیده می شود این افراد در مسیر نارضایتی از جنسیت خود و نقش های آن، مجموعه تنش ها و فشارهایی را در ابعاد مختلف تجربه می کنند. دوران دانشجویی، به سبب حساسیت های دوره انتقالی وگذار دانشجویان از مرزهای بلوغ و استقلال شخصی، همواره دوره ای، مملو از تنش ها و استرس هایی است که دانشجویان آنها را تجربه می کنند در این میان پیچیدگی وضعیت دانشجویان ترنس سکشوال دوچندان است. روش: پژوهش حاضر کیفی از نوع متد نظریه زمینه ای است. داده های پژوهش حاضر با استفاده از مصاحبه های فردی نیمه ساختاریافته، جمع آوری شده است. نمونه ی مورد مطالعه در این پژوهش را 8 نفر از ترنس های دانشجوی (MtF) مرد به زن تشکیل می دهند. پژوهش حاضر با استفاده از نمونه گیری هدفمند صورت گرفته که مبنای مصاحبه ها اشباع نظری می باشد. یافته ها: آگاهی از امکان تغییر و قرار گرفتن در مسیر درمان، کیفیت و امید به زندگی را در ترنس ها بهبود می بخشد و منجر به بهبود روابط اجتماعی آنها می گردد. در مسیر این تغییر و تحولات، نوع تعاملات اطرافیان و حمایت ها ی خانوادگی_اجتماعی از مهمترین چالش های مربوط به این افراد است. بحث: ضرورت دارد که موسسات آموزش عالی، در سیاست گذاری ها و مدیریت های آموزشی، به طور ویژه حساسیت های این دانشجویان را در ابعاد مختلف لحاظ نمایند.