عشق مصاحبتی

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، طراحی و آزمون الگویی از برخی پیشایندها و پیامدهای سه نوع عشق در کارکنان متأهل دانشگاه شهید چمران بود. روش: جامعه ی آماری این پژوهش تمام کارکنان متأهل مشغول به کار سال 1394 دانشگاه شهید چمران اهواز بودند. از همه افراد جامعه، تعداد 485 پرسش نامه ی کامل به دست پژوهشگران رسید. افراد نمونه به نسخه های کوتاه مقیاس های عشق خیال انگیز (شهوانی)، عشق بر مبنای دوستی، عشق دلسوزانه، پرسش نامه ی انتظار از ازدواج، فرم کوتاه سیاهه ی پنج عاملی نئو، مقیاس تجارب در روابط نزدیک، مقیاس گرایش های مطلوب اجتماعی، مقیاس سلامت خانواده و پرسش نامه ی رضایت زناشویی پاسخ دادند. برای آزمودن الگوی پیشنهادی پژوهش، از روش الگویابی معادلات ساختاری، با تبعیت از رویکرد دومرحله ای اندرسون و گربینگ استفاده شد. همچنین، برای بررسی معناداری اثرات غیرمستقیم موجود در الگوی پژوهش، روش بوت استراپ به کار گرفته شد. یافته ها: نتایج تحلیل ها نشان داد که شاخص های برازش برای الگوی پژوهش در دامنه ی قابل قبولی قرار دارند؛ با این حال، با انجام برخی اصلاحات، الگو به برازش مطلوب تری دست یافت. همچنین، این نتایج نشان داد که متغیرهای پیشایند، ضرایب مسیر معناداری بر انواع عشق دارند و عشق مصاحبتی و دلسوزانه بر متغیرهای پیامد الگو، اثرات معناداری دارند. نتیجه گیری: به طور کلی، یافته های پژوهش حاضر نحوه ی شکل گیری انواع عشق و نقش محوری آن ها در تعیین کیفیت رابطه و رضایت زناشویی را در بافت یک نمونه ی ایرانی نشان می دهد. این نتایج در بافت نظری و تجربی تبیین شد و تلویحات نظری و کاربردی آن ارائه شد.

در روان شناسی صمیمیت، آرامش و اعتماد را از ارکان عشق مصاحبتی به عنوان سالم ترین نوع عشق دانسته، و آن را به حس عمیق دوستی و لذت بردن از فعالیت های مشترک، داشتن منافع مشترک و به اشتراک گذاشتن زمان های شادی تعریف نموده اند. در قرآن کریم به عنوان راهنمای اساسی زندگی بشر، ویژگی هایی برای سلامت زندگی زناشویی مطرح شده است که با تعریف عشق مصاحبتی قابل قیاس است. پژوهش حاضر در نظر دارد از طریق بررسی آیات قرآن پیرامون زندگی زناشویی و تطبیق آن با یافته های روان شناسی در رابطه با عشق مصاحبتی، ویژگی های این نوع عشق و جایگاه آن در زندگی زناشویی را از منظر اسلام تبیین نماید. در این راستا نکات قرآنی به صورت تحلیل محتوای مفهومی آیات قرآن از دو پایان نامه بانام های «اصول مدیریت خانواده از منظر دانش مشاوره و اسلام» و «مهارت های ارتباطی در قرآن و روان شناسی» و برخی از تفاسیر به ویژه تفسیر المیزان گردآوری شد. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که عشق مصاحبتی به عنوان والاترین نوع رابطه ی همسران که منشأ رضایت زوجین است در قالب توصیه هایی در آموزه های اسلامی مطرح گردیده است.