اثربخشی زندگی

 این مطالعه در نظر دارد روابط میان سبک زندگی اسلامی، غنی سازی کار یا خانواده و اثربخشی زندگی نیروی کار سازمان را در قالب یک مدل مفهومی تبیین نماید. جامعه آماری این مطالعه را کارکنان شرکت پخش فرآورده های نفتی منطقه چالوس تشکیل می دهد که 84 نفر از آن ها بر طبق روش نمونه برداری در دسترس در این پژوهش شرکت کردند. این پژوهش، به شیوه توصیفی- همبستگی انجام شده است. داده ها به وسیله پرسش نامه جمع آوری گردید و به وسیله آزمون ضریب همبستگی و مدل سازی معادلات ساختاری، تحلیل شدند. یافته های این پژوهش نشان دادند که سبک زندگی اسلامی با غنی سازی کار یا خانواده و اثربخشی زندگی در سطح 01/0= α رابطه معناداری دارند. به علاوه، این یافته ها نشان دادند که غنی سازی کار و خانواده با اثربخشی زندگی در سطح 01/0= α رابطه معناداری دارد. از نتایج این مطالعه می توان استدلال نمود که ترویج و نهادینه سازی سبک زندگی مبتنی بر جهان بینی الهی می تواند به غنی سازی دوجانبه کار یا خانواده و در نتیجه ارتقای اثربخشی زندگی نیروی کار منجر گردد. درواقع، نیروی کاری که سبک زندگی خود را بر جهان بینی الهی و اوامر خالق خویش در همه ابعادش پی ریزی نماید و ضمناً محیط کار و خانواده اش سبب تولید و افزایش انرژی وافر در او برای انجام وظایفش شود، می تواند به یک نیروی کار برخوردار از انگیزش های ذاتی و درونی، قابلیت ها و توانایی های بسیاری برای حل مسائل خود، خانواده، سازمان و جامعه تبدیل گردد و در مقابل رشد و تعالی خود، خانواده، سازمان و جامعه احساس تعهد و دین نماید.