ترازیابی

این پژوهش با هدف ارائه مدلی برای سیستم اطلاعات مدیریت دانشگاهی دانشگاه ها ایران انجام شد . روش اجرای پژوهش توصیفی و از نوع تحلیلی بود . چامعه آماری پژوهش همه دانشجویان ، استادان ، مدیران ، و کارکنان دانشگاه های  مجری سیستم اطلاعات مدیریت دانشگاهی در ایران است . از بین دانشگاه های جامعه آماری ، دانشگاه های تهران ،   اصفهان ،   شیراز  و  اهواز  به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند . حجم نمونه آماری دانشجویان هر یک از دانشگاه های مذکور با استفاده از جدول مورگان ، محاسبه و تعیین گردید  . ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های  محقق ساخته مبتنی بر چارچوب پیشنهادی در قالب چهار فرم ویژه گروههای نمونه مخاطب بود که  به منظور روایی صوری پرسشنامه از نظرات خبرگان و صاحب نظران استفاده گردید و نیز پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ سنجیده شد و عدد 8/0 به دست آمد که نشان دهنده پایایی بالای 75/0 و مورد قبول است.داده ها با SPSS نسخه 16 و بسته نرم افزاری AMOS با روش تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی ، معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد که ابعاد و مولفه های سیستم اطلاعات مدیریت دانشگاهی دانشگاه های ایران به ترتیب رضایت کاربران ،مزیتهای کاربردی ، قابلیت های سیستم و محدودیتهای کاربردی است . ارزیابی مقایسه ای گروههای چهارگانه مخاطب برتری نسبی دانشگاه اصفهان را نسبت به سه دانشگاه دیگرآشکار ساخت . وضعیت سیستم اطلاعات مدیریت دانشگاهی در سطح دانشگاه های ایران در حد متوسط و ضعیف ارزیابی گردید که تا رسیدن به وضع مطلوب فاصله دارد.چارچوب پیشنهادی مناسب برای ارزیابی سیستم اطلاعات مدیریت دانشگاهی در ایران در قالب 4 عامل ، 25 ملاک و 129 نشانگر معرفی شد.

در جهان امروز، فنّاوری اطلاعات به عنوان مهمترین رکن توسعه جوامع بشری محسوب شده و روز به روز برشتاب حرکت جوامع از دوران صنعتی به عصر اطلاعات افزوده می شود. مطالعات انجام شده درباره برنامه های توسعه اغلب کشورها، نش انگر محوری بودن نقش فنّاوری اطلاعات دراینگونه برنامه هاست و در این میان توسعه منابع انسانی متخصص به عنوان مهمترین عامل برای نیل به چنین هدفی محسوب می شود. در مقاله حاضر نتیجه طرح پژوهشی نیازسنجی منابع انسانی متخصص کشور در عرصه مهندسی فنّاوری اطلاعات مورد توجه قرار می گیرد؛ به همین دلیل ابتدا با ارائه تعریفی ازفنّاوری اطلاعات و نیروی کار آن، به بررسی روشهای پیش بینی منابع انسانی اشاره می شود و سپس با انتخاب یکی از روشهای یاد شده و با ترازیابی کشورهای مشابه ایران با توجه به شاخصهای مختلف اقتصادی و اجتماعی، مدلی برای پیش بینی نیروی انسانی متخصص در زمینه های مهندسی مرتبط با فنّاوری اطلاعات در ایران ارائه می گردد. در پایان با مقایسه نتایج حاصل از این مدلسازی با نتایج کشورهای تراز به نقاط ضعف و قوت آن اشاره می شود. نتایج این تحقیق از آن حکایت دارد که سالیانه حدود پنج هزار نیروی انسانی متخصص باید در رشته های برق، الکترونیک، کامپیوتر و مخابرات در مقاطع تحصیلی مختلف تربیت و به بازار کار کشور عرضه گردد. با احتساب رشته های جدیدی همچون دولت الکترونیکی، تجارت الکترونیکی، جامعه شناسی و فنّاوری اطلاعات،  یادگیری الکترونیکی و نظایر آن که بتازگی مورد توجه نظام آموزش عالی در کشورها قرار گرفته است، در برنامه چهارم توسعه کشور تربیت نیرویی حدود سی تا چهل هزار نفر در رشته های مرتبط با فنّاوری اطلاعات و در مقاطع مختلف آموزش عالی ضروری به نظر می رسد. همچنین براساس نتایج حاصل از تحقیق لازم است برای حصول اطلاعات دقیق تر برای برنامه ریزی هر دو سال یک بار روند پیش بینی با اطلاعات جدید تکرار شود.

امروزه کارآفرینی در بخش دولتی معنا و اهمیتی ویژه پیدا کرده است و علاوه بر شرکت های خصوصی سازمان های دولتی نیز بر ضرورت کارآفرینی سازمانی تأکید دارند. این پژوهش، با هدف شناسایی و اولویت بندی راهکارهای کارآفرینی سازمانی در یکی از شرکت های گاز استانی غرب کشور، به دنبال پاسخگویی به دو سؤال است: اول، راهکارهای کارآفرینی سازمانی در شرکت گاز استانی مورد پژوهش کدام اند؟ دوم، وزن و اهمیت راهکارهای شناسایی شده نسبت به یک دیگر چگونه است؟ به منظور گردآوری داده های پژوهش برای پاسخ به سوال نخست، از مطالعات کتابخانه ای و مرور مقالات و پژوهش های پیشین، ترازیابی نمونه های موفق، و 14 مصاحبه نیمه ساختاریافته با مدیران شرکت گاز استانی استفاده شده و داده های به دست آمده با روش تحلیل مضمون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. در این مرحله 28 تم فرعی به عنوان راهکار کارآفرینی سازمانی در شرکت مذکور به دست آمد که در شش تم اصلی دسته بندی شد؛ شامل خدمات گازرسانی و امور مشترکین، اداری و پشتیبانی، خدمات فنی و مهندسی، دستگاه ها و تجهیزات، دارایی ها و مستغلات و سایر ابتکارات. سپس برای پاسخ به سوال دوم و اولویت بندی راهکارهای پیشنهادی، با استفاده از هم اندیشی به روش دلفی آنلاین اقدام به گردآوری نظرات خبرگان شد. در ادامه بر اساس شاخص P-value بر روی توزیع t با n-1 درجه ی آزادی، راهکارها اولویت بندی شدند. از جمله راهکارهای دارای اولویت می توان به بسترسازی پرداخت الکترونیکی قبوض، اجرای نظام نگهداری و تعمیرات، برگزاری کلاس و دوره های آموزشی تخصصی، استفاده از ظرفیت های آموزشی و رفاهی موجود، تغییر کاربری منازل سازمانی، بازیافت ضایعات آهن آلات و مصالح شرکت و .. اشاره نمود.