رده سازمانی

در محیط حسابرسی، فشار برای کمتر از واقع گزارشکردن زمان میتواند کیفیت حسابرسی را کاهش دهد که از آن به عنوان یک معضل اخلاقی یاد میشود. هدف این پژوهش بررسی تأثیر تعهد حرفهای و رده سازمانی بر پذیرش کمتر از واقع گزارشکردن زمان به وسیله حسابرس: با توجه به نقش تعدیلکنندگی رضایت شغلی است. دادههای مورد نیاز 269 نفر از کارکنان مؤسسات حسابرسی و حسابرسان شاغل انفرادی عضو جامعه حسابداران رسمی ایران به وسیله پرسشنامه در سال 1396 جمعآوری و با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 24 تجزیه و تحلیل شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که بین تعهد حرفهای، رده سازمانی و رضایت شغلی با پذیرش کمتر از واقع گزارشکردن زمان به وسیله حسابرس رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین، تعهد حرفهای بالای حسابرسان به همراه رضایت شغلی بالای آنان باعث میشود که حسابرسان کمترین انگیزه را برای گزارش کمتر از واقع زمان کار خود داشته باشند. بنابراین، بر اساس نتایج پژوهش مدیر عامل مؤسسات حسابرسی باید تعهد حرفهای و رضایت شغلی کارکنان خود را اندازهگیری و بر کار کارکنانی که تعهد حرفهای و رضایت شغلی کمتری به حرفه حسابرسی و شغل خود دارند، نظارت بیشتری کنند و زمینه بهبود تعهد و رضایت شغلی آنان را (به عنوان نمونه افزایش درآمد و نحوه تعامل با سرپرست) فراهم کنند.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر سبک های رهبری ملاحظات و ساختار با توجه به نقش تعدیل کنندگی رده سازمانی بر ارتقای سطح رضایت شغلی حسابرسان، به عنوان عاملی مهم در افزایش اثربخشی، کارایی و بهره وری مؤسسات حسابرسی و در نتیجه بهبود عملکرد حسابرسان، است. با استفاده از پرسش نامه، داده های 292 نفر از کارکنان مؤسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی ایران جمع آوری و تجزیه و تحلیل شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که رابطه مثبت و معناداری بین سبک های رهبری ساختار و ملاحظات و رده سازمانی با رضایت شغلی حسابرسان وجود دارد. بر اساس نتایج پژوهش، بکارگیری سبک های رهبری ملاحظات و ساختار به وسیله مدیریت (به عنوان نمونه، حفظ و تقویت اعتماد به نفس زیردستان از طریق آموزش به آنان، قدردانی از انجام کار خوب، تصمیم گیری در مورد نحوه انجام کار و اصرار بر حفظ استاندارد) باعث افزایش رضایت شغلی حسابرسان، به ویژه در در رده های پایین (به عنوان نمونه، کمک حسابرس و حسابرس) مؤسسات حسابرسی می شود.