گردشگر ورزشی

روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود که هدف آن بررسی نقش نوستالژی (خاطرات گذشته) بر مقاصد رفتاری گردشگران پیست های اسکی استان تهران بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه گردشگران پیست های اسکی بودند که حداقل 3 مرتبه در سال به این پیست ها مراجعه داشتند. بنابراین با توجه به نامعین بودن حجم جامعه، برای بدست آوردن حجم نمونه از رابطه حجم نمونه برای جامعه نامحدود کوکران استفاده و حجم نمونه بدست آمد (197=N). ابزار گردآوری داده ها برای نوستالژی و مقاصد رفتاری گردشگران پرسشنامه هیتای چو (2014) بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط 8 تن از اساتید متخصص مورد تأیید و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای نوستالژی (922/0=α) و برای مقاصد رفتاری (836/0=α) بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کالموگروف اسمیرنوف، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه در سطح معناداری (05/0≥P) استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین متغیر نوستالژی و ابعاد آن با مقاصد رفتاری گردشگران ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد (01/0P≤، 318/0r=). همچنین از بین ابعاد نوستالژی، مؤلفه هویت گروهی (414/5=t،464/0=Beta) و جامعه پذیری (093/2=t،161/0=Beta) به ترتیب پیش بین قویتری برای مقاصد رفتاری گردشگران می باشند. تمایل به تداعی شدن خاطرات خوش گذشته از طریق پذیرش هنجارها و تشریفات گروه، برقراری ارتباط و تعامل با دیگران در گردشگران از جمله مواردی است که سازمان های ورزشی با استفاده از نوستالژی می توانند به عنوان ابزاری متقاعد کننده، مقاصد رفتاری گردشگران را تحت تأثیر قرار دهند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش محدودیتها در انگیزه مشارکت گردشگران ورزشهای زمستانی پیستهای اسکی توچال و شمشک بود. محدودیتهای گردشگری در ایران از مباحث مهمی است که آنطورکه باید به آن پرداخته نشده است؛ متأسفانه در سالهای اخیر نهتنها اقدام رضایتبخشی بهمنظور رفع محدودیتها برداشته نشده؛ بلکه بیتوجهی به آن موجب بروز مسائل زیادی شده که در نتیجه آن گردشگر ایرانی بهجای کسب آرامش در سفر، از حضور دوباره در مقصد گردشگری منصرف میشود و نتیجه چنین سلب آرامشی تنها محدود به شخص گردشگر نبوده و اثرات آن در محیط خانواده و جامعه و محل کار قابل مشاهده خواهد بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه گردشگران پیستهای اسکی شمشک و توچال بودند که حداقل سالی 3 مرتبه به پیستهای اسکی مراجعه داشتند. بنابراین با توجه به عدم دسترسی به تعداد معین جامعه و نامعین بودن حجم آن از طریق فرمول کوکران ابزار گردآوری اطلاعات برای محدودیتها و انگیزههای .(N= حجم نمونه تعیین گردید ( 141 گردشگران پرسشنامه وی ( 2008 ) بود که روایی صوری و محتوایی آنها در پژوهشهای پیشین تأیید شده بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین متغیر محدودیتها و ابعاد آن با میزان انگیزههای - 0/362 ، P=0/ مشارکت گردشگران ورزشهای زمستانی ارتباط معنادار و معکوس وجود دارد ( 001 و ساختاری (t=- 2/251 ،B=- 0/ همچنین از بین ابعاد محدودیتها، مؤلفههای درون فردی ( 247 .(r= پیشبین قویتری برای متغیر انگیزهها بودند. لذا با توجه به نتایج بهدستآمده، (t=- 2/331 ،B=- 0/238) تسهیل بخشیدن حضور گردشگران از طریق آموزش و کسب تجارب مثبت از اسکی کردن و رفع محدودیتهای ساختاری به لحاظ وجود امنیت و ایمنی برای گردشگران در ایجاد انگیزه و حضور مجدد و مداوم آنان تأثیرگذار است.

هدف پژوهش حاضر، مدلسازی معادلات ساختاری تأثیر محدودیت ها بر میزان رضایت مندی با نقش میانجی انگیزه های گردشگران ورزشی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه گردشگران پیست های اسکی استان تهران (دیزین، شمشک، توچال و آبعلی) بودند که با توجه نامشخص بودن تعداد دقیق جامعه (10000=N) با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان، 370 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نامتناسب (به علت عدم دسترسی به تعداد مراجعه به هر کدام از پیست های اسکی) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محدودیت ها، انگیزه ها و رضایت مندی گردشگران ورزشی وی (2008) بود که پس از ترجمه و بومی سازی، روایی صوری و محتوایی آن توسط 11 تن از استادان متخصص در حوزه توریسم ورزشی تأیید و روایی سازه هم با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی (CFA) بررسی شد. پایایی ابزارها نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برای متغیرها 84/0، 87/0 و 79/0 به دست آمد. داده ها جهت مدل یابی به روش مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Lisrel تحلیل شدند. نتایج پژوهش تأییدکننده روابط ساختاری مفروض بود. به طوری که متغیر محدودیت ها هم به طور مستقیم (19/0-) و هم غیرمستقیم از طریق میانجی انگیزه ها (44/0-) در جهت معکوس بر میزان رضایت مندی گردشگران تأثیرگذار بودند. همچنین انگیزه ها نیز به طور مستقیم بر رضایت مندی گردشگران تأثیر معنادار و مثبت داشت (14/1)؛ بنابراین نتایج و مدل ساختاری بیان کننده این است که با کاهش و رفع محدودیت ها هم بر میزان انگیزه ها و هم بر میزان رضایت مندی گردشگران ورزشی برای حضور در پیست های اسکی افزوده می شود.

کیفیت خدمات از مهم ترین عواملی است که به رضایت مندی و تداوم حضور گردشگران منجر می شود. هدف اصلی از تحقیق حاضر طراحی مدل تمایل به بازگشت گردشگران ورزشی در فستیوال های ورزش های بومی و سنتی براساس زیرساخت های خدماتی است. نمونه آماری تحقیق شامل تعداد 375n= گردشگر ورزشی حاضر در فستیوال ورزش کشتی آلیش، کشتی گوروش و مسابقات اسب دوانی استان گلستان بود. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه کیفیت خدمات ورزشی چن (2011) و پرسشنامه تمایل به بازگشت گردشگران شونک (2006)، استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها پس از اطمینان از توزیع طبیعی داده ها، از نرم افزار SPSS در بخش آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزارAMOS  به منظور ترسیم تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین کیفیت خدمات و رضایت مندی با تمایل به بازگشت مجدد گردشگران ورزشی وجود دارد (05/0≥P و 67/0r=). همچنین در بین کلیه ابعاد کیفیت خدمات، مؤلفه اعتماد بیشترین تأثیر را بر رضایت مندی گردشگران داشت (05/0≥P 42/0β=). بنابراین با توجه به برخورداری از منابع انسانی متخصص که دارای مهارت متناسب با خدمات ارائه شده هستند، می توان از طریق ایجاد اعتماد در گردشگران و بهبود رضایت مندی آنها، زمینه حضور مجدد گردشگران ورزشی را فراهم ساخت .

هدف از پژوهش حاضر بررسی مؤلفه های تأثیرگذار در جذب گردشگران ورزشی به استان گیلان است. مطالعهحاضر یک مطالعه توصیفی و پیمایشی و از روش دلفی بوده و جامعه آماری آن متشکل از 12 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و مدیریت گردشگری و متخصصان تورهای گردشگری می باشند که به روش هدفمند انتخاب شده اند در ابتدا ، دوره های دلفی تا ایجاد توافق نظری میان خبرگان ادامه یافت و نتایج آن از طریق ضریب توافق کندال به وسیله بسته نرم افزاری SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل شد، سپس مهم ترین مؤلفه ها در جذب گردشگران ورزشی به روش تاپسیس از طریق نرم افزار اکسل شناسایی و رتبه بندی شد، یافته های تحقیق نشان دادن که آشنایی مدیران با بازاریابی گردشگری ورزشی با میانگین وزنی: 8.43، خدمات ارزان و با کیفیت با میانگین وزنی: 8.25، وجود نواحی ساحلی و دسترسی آسان به جنگل و دریا با میانگین وزنی: 7.90، وجود افراد متخصص و کار آشنا با میانگین وزنی: 7.82، سیستم های حمل و نقل استاندارد و ایمن با میانگین وزنی: 7.75 و معرفی مناسب محل با میانگین وزنی: 7.72 و با توجه به ضریب توافق خبرگان: 7.91 به عنوان مؤثرترین عامل ها انتخاب شدند و نتایج روش تاپسیس نشان داد که مؤلفه های مدیریتی با ضریب تشابه: 0.717و مؤلفه های زیرساخت با ضریب تشابه: 0.685 برای گردشگران ورزشی می بایست تقویت یافته تا بتوان در آینده از گردشگران بیشتری چه در زمینه ورزشی و چه در هر زمینه دیگری در استان گیلان میزبانی کرد .