رفتار سبز

مطالعات گذشته نشان میدهند زمانی که رهبران، رهبری تحولآفرین سبز را اجرا میکنند، بهطور مثبتی مسئولیت زیستمحیطی شرکت را تحت تأثیر قرار میدهند. هدف این پژوهش بررسی تأثیر رهبری تحولآفرین سبز بر رفتارهای سبز کارکنان با نقش میانجی نگرش زیستمحیطی در سازمان حفاظت محیطزیست استان ایلام در سال 1397 انجام گرفت. در این پژوهش 130 نفر با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامههای رهبری تحولآفرین سبز، نگرش زیستمحیطی و رفتار سبز استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها از طریق مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزار Smartpls2 انجام شده است. نتایج حاصل از آزمون مدل نشاندهنده برازش مناسب مدل میباشد. نتایج آزمون فرضیهها نشان میدهد که رهبری تحولآفرین سبز بر نگرش زیستمحیطی و رفتار سبز تأثیر مثبت و معناداری دارد، علاوه بر این، نقش میانجی نگرش زیستمحیطی در رابطه میان رهبری تحولآفرین سبز و رفتار سبز تأیید گردید.

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر عوامل موثر بر رفتار سبز انجام شده است. در این تحقیق به ارزیابی تاثیر متغیر مسئولیت اجتماعی شرکتها بر حمایت سازمانی درک شده، رفتار شهروندی سازمانی، تعهد سازمانی، رضایت کارکنان، رفتار سبز و همچنین به ارزیابی تاثیر متغیرهای حمایت سازمانی درک شده، رفتار شهروندی سازمانی، تعهد سازمانی و رضایت کارکنان بر رفتار سبز پرداخته شد. جامعه آماری تحقیق کارکنان شرکت پتروشیمی اصفهان، بازه زمانی آن اسفندماه 1398 تا خردادماه 1399 و حجم نمونه 170 نفر انتخاب شد. ابتدا دادههای تحقیق از طریق پرسشنامه به دو روش چاپی و الکترونیکی جمعآوری و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نرمافزارهای مورد استفاده در این تحقیق spss 22 و smart pls2 میباشند. بر اساس نتایج بدست آمده روایی واگرا، همگرا، پایایی ابزار گردآوری اطلاعات، برازش کلی مدل و همچنین تمام فرضیهها تایید شد. طبق نتایج آزمون فرضیهها بین متغیر مسئولیت اجتماعی شرکتها و متغیرهای حمایت سازمانی درک شده، رفتار شهروندی سازمانی، تعهد سازمانی و رضایت کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین متغیرهای حمایت سازمانی درک شده، رفتار شهروندی سازمانی، تعهد سازمانی و رضایت کارکنان بر رفتار سبز تاثیر مثبت و معناداری دارند. متغیر مسئولیت اجتماعی درک شده نیز بر رفتار سبز تاثیر مثبت و معناداری دارد.

هدف از تحقیق حاضر، گونه شناسی رفتار سبز در اماکن ورزشی بود. روش تحقیق حاضر توصیفی و از نوع پیمایشی است که به لحاظ هدف، کاربردی و از جهت روش جمع آوری اطلاعات میدانی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر، کلیه مدیران، کارکنان، مسئولان و مشتریان مجموعه های ورزشی در منطقه شش شهر تهران بودند و نمونه آماری 384 نفر و به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط 12 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و محیط زیست مورد تائید قرار گرفت و روایی سازه نیز از طریق مدل سازی معادلات ساختاری تأیید شد. تجزیه و تحلیل داده های تحقیق با استفاده از روش های آماری توصیفی و مدل سازی معادلات ساختاری، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و PLs نسخه 3 انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که رفتار سبز در اماکن ورزشی بر دانش زیست محیطی، گرایش زیست محیطی، اعتبار زیست محیطی، الزامات زیست محیطی، انتظار و توجیه پذیری اقتصادی تأثیر مثبت و معناداری دارد. در نتیجه، رعایت مسائل زیست محیطی در اماکن ورزشی نه تنها برای سالم نگه داشتن محیط زیست مناسب است، بلکه برای مسئولان اماکن ورزشی نیز فواید مالی زیادی به همراه خواهد داشت.

مسئولیت اجتماعی شرکتی یکی از مفاهیم مهمی است که حوزه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی را دربرمی گیرد. عواملی که می تواند در کنار مسئولیت اجتماعی شرکتی به محیط زیست سالم توجه نشان دهد، مدیریت منابع انسانی سبز و رفتار است. بنابراین، هدف این پژوهش بررسی مسئولیت اجتماعی شرکتی و عملکرد وظیفه ای کارکنان با نقش میانجی رفتار سبز و مدیریت منابع انسانی سبز است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و حیث ماهیت جمع آوری داده ها روش توصیفی – پیمایشی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش، 8000 کارکنان شرکت های فعال پتروشیمی منطقه پارس جنوبی می باشد. نمونه آماری پژوهش 370 نفر از کارمندان است. ابزار گردآوری داده های پژوهش نیز پرسشنامه استاندارد بوده که روایی آن به روش روایی محتوای و روایی سازه و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفته است. روش تجزیه وتحلیل داده ها برای آزمون فرضیه های پژوهش، روش معادلات ساختاری (حداقل مربعات جزئی) به کمک نرم افزار Smart pls3 بوده است. نتایج تجزیه وتحلیل داده ها حاکی از آن است که مسئولیت اجتماعی شرکتی بر رفتار سبز با مقداری تی معناداری (20/18) بر مدیریت منابع انسانی سبز (85/20) و عملکرد وظیفه ای کارکنان (36/7) تأثیر مثبت و معناداری دارد. رفتار سبز بر عملکرد وظیفه ای کارکنان با مقدار تی معناداری (66/2) و مدیریت منابع انسانی سبز بر عملکرد وظیفه ای کارکنان (52/4) دارای اثر مثبت و معناداری است. هم چنین نقش میانجی رفتار سبز میان مسئولیت اجتماعی شرکتی و عملکرد وظیفه ای (70/2) و نقش میانجی مدیت منابع انسانی سبز میان مسئولیت اجتماعی شرکتی و عملکرد وظیفه ای (33/4) مورد تایید قرار گرفت.

با تشدید مشکلات زیست محیطی، انتظار می رود سازمان ها مسئولیت های بیشتری را بر عهده بگیرند و مدیریت سبز اثربخش را در فعالیت های جاری سازمان پیاده سازی نمایند. گرچه استراتژی و سیاست های زیست محیطی سازمان، اهداف را تعیین می کند و بیانگر تعهد به پایداری می باشد ولی در نهایت موفقیت سازمان ها در پایداری محیطی به رفتار فردی کارکنان بستگی دارد. آنچه مشهود می باشد این است که برای سبز کردن یک سازمان تنها اقدامات مدیریت منابع انسانی سبز کفایت نمی کند و مستلزم ترویج رفتارهای سبز در بین اعضای یک سازمان می باشد. به عبارت دیگر، توسعه و تقویت رفتار کارکنان طرفدار محیط زیست برای توسعه پایدار سازمان امری حیاتی است و رفتار سبز یک مؤلفه مهم و ضروری برای پایداری محیطی سازمانی محسوب می شود. ازاین رو؛ پژوهش حاضر، به روش مرور نظام مند به منظور توسعه بینش در خصوص مفهوم رفتار سبز در سازمان به عنوان یکی از خرده سیستم های مدیریت سبز انجام شده و تلاش شده با بهره گیری از روش کتابخانه ای و مرور مقالات، معنا و مفهوم رفتار سبز در سازمان ، انواع و مدل ها موردبررسی قرار گیرد.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر رهبری تحول آفرین سبز بر رفتار سبز با نقش میانجی فرهنگ سازمانی سبز و نگرانی های زیست محیطی (کارکنان واحدهای صنعتی شهر شهرکرد) می باشد. پژوهش حاضر، از حیث هدف، کاربردی است و از لحاظ  نحوه گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی است. در این پژوهش برای سنجش متغیر رهبری تحول آفرین سبز از پرسشنامه سینگ (2020) برای سنجش متغیر نگرانی زیست محیطی از پرسشنامه فرنگ و مارتیز (2006)، برای سنجش رفتار سبز از پرسشنامه حسن پور (2020) و برای سنجش فرهنگ سازمانی سبز از پرسشنامه استاستی و همکاران (2021) استفاده گردید. جامعه آماری این پژوهش 510 نفر از کارکنان واحدهای صنعتی شهر شهرکرد می باشد که با استفاده از جدول مورگان تعداد 219 نفر به عنوان نمونه انتخاب و با روش نمونه گیری تصادفی ساده پرسشنامه بین آنها توزیع گردید. جهت تجزیه وتحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از نرم افزار اس پی اس اس و پی آل اس استفاده گردیده است. نتایج نشان می دهد که رهبری تحول آفرین سبز بر رفتار سبز با نقش میانجی فرهنگ سازمانی سبز، تأثیر مثبت دارد. همچنین نتایج نشان داد که رهبری تحول آفرین سبز بر رفتار سبز با نقش میانجی نگرانی های زیست محیطی، تأثیر مثبت دارد.

هدف تحقیق حاضر، بررسی نقش گردشگری ورزشی در ترویج رفتارهای سبز گردشگران با محوریت استان اردبیل است. روش تحقیق پژوهش حاضر، آمیخته یا ترکیبی است که با استفاده از رویکرد متوالی اکتشافی در دو فاز کیفی-کمّی انجام شد. روش های بکاررفته در این تحقیق، به ترتیب "تحلیل مضمون و پیمایش" است. مطابق با یافته های تحقیق در فاز اول، مضامین استخراج شده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته در قالب 36 مضمون پایه، 15 مضمون سازمان دهنده و 3 مضمون فراگیر دسته بندی شدند. مطابق با یافته های فاز دوم تحقیق، تمامی مضامین مورد تایید خبرگان واقع شدند و همگی به عنوان عواملی هستند که تعیین کننده نقش گردشگری ورزشی در ترویج رفتارهای سبز گردشگران می باشند. نتیجه می شود گردشگری ورزشی ضمن ایجاد مزایای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی عظیم برای ساکنان و بازدیدکنندگان، سهم قابل توجهی در بروز رفتارهای سبز در گردشگران را دارد و این مقوله ضمن حفاظت از محیط زیست، بر توسعه گردشگری ورزشی نیز تأثیر دارد.

این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی تعهد سازمانی و رفتار سبز در رابطه بین مدیریت منابع انسانی سبز و عملکرد زیست محیطی در بانک صادرات استان گلستان انجام گرفت. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- همبستگی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان بانک صادرات استان گلستان به تعداد 428 نفر می باشد. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 202 نفر و براساس نمونه گیری تصادفی ساده برآورد و انتخاب شدند. گردآوری داده ها به وسیله پرسشنامه های استاندارد انجام گرفت. روایی محتوایی با تأیید خبرگان و پایایی بالای 0.70 از طریق آزمون آلفای کرونباخ انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارها Smart-PLS 3 استفاده شد. نتایج نشان داد بین بین مدیریت منابع انسانی سبز با عملکرد زیست محیطی، تعهد سازمانی و رفتار سبز کارکنان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. بین تعهد سازمانی کارکنان و رفتار سبز کارکنان با عملکرد زیست محیطی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین تعهد سازمانی کارکنان در رابطه بین مدیریت منابع انسانی سبز و عملکرد زیست محیطی نقش میانجی دارد و رفتار سبز کارکنان در رابطه بین مدیریت منابع انسانی سبز و عملکرد زیست محیطی نقش میانجی دارد.

هدف پژوهش حاضر، رابطه رهبری اخلاقی و رفتار سبز با نقش میانجی مدیریت منابع انسانی سبز و نقش تعدیلگر دانش زیست محیطی است. این پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آن را کارکنان بیمارستان حضرت ولی عصر (عج) شهرستان فسا در زمستان 1401 تشکیل می دهد. نمونه برگزیده نیز شامل 245 نفر است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و جدول دمورگان انتخاب شده اند. همچنین، برای بررسی متغیرهای پژوهش از پرسشنامه استاندارد استفاده شد. برای تحلیل یافته ها نیز در قالب 5 فرضیه اصلی از روش معادلات ساختاری در نرم افزار Smart PLS، استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین رهبری اخلاقی و رفتار سبز کارکنان و مدیریت منابع انسانی سبز و رفتار سبز کارکنان، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، بین مدیریت منابع انسانی سبز و رفتار سبز کارکنان نیز رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد. سایر یافته ها نشان داد که مدیریت منابع انسانی سبز، نقش میانجی در رابطه بین رهبری اخلاقی و رفتار سبز کارکنان دارد. افزون بر آن، دانش زیست محیطی، رابطه بین مدیریت منابع انسانی سبز و رفتار سبز کارکنان را به صورت مثبت تعدیل می کند. بر اساس یافته های پژوهش می توان به اهمیت توجه به توسعه پایدار و مدیریت منابع انسانی سبز پی برد. همچنین، عواملی مانند رهبری اخلاقی نیز در سازمان ها بیش ازپیش باید موردتوجه قرار گیرد. از سوی دیگر با عنایت به نقش برجسته محیط بیمارستان ها در احتمال صدمه زدن به محیط زیست، این مسئله نیازمند دقت نظر از سوی مدیران و برنامه ریزان است.

در این تحقیق بررسی نقش مدیریت سبز منابع انسانی در بهبود بهداشت محیطی در شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب انجام شد. از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش اجرا یک پژوهش توصیفی پیمایشی با رویکرد مقطعی است. جامعه آماری شامل کارکنان مناطق نفت خیز جنوب (شرکت نفت) نمونه ای متشکل از 300 نفر انتخاب شده است. نتایج نشان داد که مدیریت سبز منابع انسانی تأثیر مثبت و معناداری بر نگرش سبز دارد؛ مدیریت سبز منابع انسانی تأثیر مثبت و معناداری بر خودکارآمدی سبز دارد؛ مدیریت سبز منابع انسانی تأثیر مثبت و معناداری بر علاقه زیست محیطی دارد؛ نگرش سبز تأثیر مثبت و معناداری بر رفتار سبز دارد؛ خودکارآمدی سبز تأثیر مثبت و معناداری بر رفتار سبز دارد؛ علاقه زیست محیطی تاثیر مثبت و معناداری بر رفتار سبز دارد. نهایتا مشخص شد که رفتار سبز کارکنان تأثیر مثبت و معناداری بر بهداشت محیطی دارد.