تیمز 2011

در این پژوهش با استفاده از داده های تیمز 2011، مدل پیشرفت ریاضی دانش آموزان ایرانی پایه هشتم، با توجه به متغیرهای منتخب و استفاده از روش آماری مدل سازی خطی سلسله مراتبی، ساخته شد. نمونه ای که در این تحلیل مورد بررسی قرار گرفت به ترتیب تعداد 4837 دانش آموز دختر و پسر و 277 مدرسه بود. متغیرها در دو سطح دانش آموز و معلم/ مدرسه وارد مدل شدند تا قوی ترین پیش بینی کننده های پیشرفت ریاضی مشخص شود. پس از تحلیل به روش مدل سازی خطی سلسله مراتبی، خودپنداره ریاضی، منابع خانه، تعداد کتاب موجود در منزل و ادراک دانش آموز نسبت به محیط مدرسه، در سطح دانش آموز به طور مثبتی پیشرفت ریاضی را پیش بینی کردند. همین طور در سطح معلم/ مدرسه، میزان تجربه معلم و ادراک معلم نسبت به محیط مدرسه، پیش بینی کننده پیشرفت ریاضی بودند. در نهایت مدل نهایی پیشرفت ریاضی نشان داد که در میان تمام متغیرها، خودپنداره ریاضی قوی ترین پیش بینی کننده ریاضی است و با یک واحد افزایش سطح خودپنداره ریاضی، نمره پیشرفت ریاضی، 05/46 واحد افزایش پیدا می کند. همچنین این مدل به میزان 2/18 درصد واریانس درون مدرسه و به میزان 3/16 درصد واریانس بین مدرسه را نسبت به مدل اول کاهش داد.