تولیدات ورزشی

این پژوهش با هدف ارائه چارچوبی برای تحلیل سیستماتیک فرایند تولید تا مصرف کالاهای ورزشی ایرانی انجام شده است. روش پژوهش از نوع کیفی با رویکرد تحلیل سیستماتیک بود. جامعه آماری شامل دو بخش جامعه انسانی (مدیران و کارشناسان شرکت های تولیدی ورزشی، اساتید اقتصاد و بازاریابی ورزشی، فروشنده های فروشگاه های ورزشی، مدیران بازاریابی و بازاریاب های محصولات ورزشی) و جامعه اطلاعاتی بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت برمبنای اشباع نظری و به صورت هدفمند و در دسترس، نمونه گیری شدند و از آن ها نظرخواهی شد (22 نفر و 54 سند). ابزارهای پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظام مند و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. روایی ابزار با استفاده از روش های روایی سنجی کیفی مطلوب ارزیابی شد (روایی محتوایی، ضریب کاپا). از روش کدگذاری و چارچوب بندی مفهومی برای تحلیل یافته ها استفاده شد. چارچوب تحلیلی ارائه شده شامل شش فاز محیط، مدیریت، تولید، توزیع، مصرف و پیامد بود؛ به طوری که دربرگیرنده نُه منظر کلی شامل محیط بین الملل، محیط داخلی، مدیریت راهبردی، کارآمدسازی تولید، سازمان دهی توزیع داخلی، توسعه صادرات، توسعه مصرف داخلی، زمینه یابی مصرف خارجی و توسعه پایدار بود. مدل مفهومی برخاسته از چارچوب کُدها به صورت یک سیستم فرایندی از تولید تا مصرف (از محیط به پیامد) ترسیم شد. به طورکلی، نتایج پژوهش نشان داد که عوامل تعیین کننده در رونق بخشی بازار محصولات ورزشی ایرانی به حوزه خاصی مانند سیستم تولید، بازاریابی یا فرهنگ مصرف کنندگان محدود نیست؛ بلکه در فرایند تولید تا مصرف جاری است و هر مرحله نیازمند راهبردی ویژه است.

هدف این مقاله شناسایی و سطح بندی روابط توانمند سازی عملکرد صادراتی با رویکرد کلاس جهانی با تاکید بر برنامه های توسعه صادرات تولیدات ورزشی با به کارگیری مدل سازی تفسیری- ساختاری بود. پژوهش حاضر آمیخته، توسعه ای – کاربردی است. بر اساس رهیافت گلیزری و مصاحبه عمیق با 15 نفر ازخبرگان (اقتصاد دانان، مدیران بازاریابی ورزشی، مدیریت صنعتی، آشنا باکلاس جهانی، تولیدکنندگان تولیدات ورزشی) در محیط نرم افزارNVIVO10 عوامل اصلی مدل در قالب 100 کد باز، 18کد انتخابی و 5 کد نظری شناسایی شده و سپس با استفاده از فرآیند مدل سازی تفسیری- ساختاری در محیط نرم افزار MATLAB2014 سطح بندی و روابط درونی بین عوامل استخراج و در نهایت با تحلیل میک مک بر اساس قدرت هدایت و وابستگی دسته بندی شدند. نتایج نشان داد که عوامل مدل در 13سطح قرار دارند که در بالاترین سطح (سطح 1)، توانمندسازی راهبردی صنعت ورزش و صنعت ورزش در کلاس جهانی به عنوان تاثیر پذیرترین عامل و در پایین ترین سطح (سطح13)، برنامه مرتبط با الزامات قانونی درحوزه های مختلف اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی جهت توسعه صادرات تولیدات ورزشی به عنوان تاثیر گذارترین عامل قرار گرفتند. بدر نتیجه هرگونه برنامه و اقدام از طرف مدیران و بازرایابی ورزشی، برای پیشرفت توانمند سازی عملکرد صادراتی تولیدات ورزشی در حمایت از رونق تولید کالای ورزشی ایرانی، نیازمند توجه به نقش کلیدی و پایه ای این عوامل است.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر ارائه الگوی برندسازی صنعت پوشاک ورزشی ایران با استفاده از نظریه داده بنیاد بود. روش پژوهش: روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل سیستماتیک است. جامعه آماری شامل تمامی مدیران ارشد شرکت های تولیدات ورزشی، استادان صاحب نظر دانشگاه در حوزه مدیریت و بازاریابی ورزشی و اسناد و منابع علمی بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت بر مبنای اشباع نظری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و مورد نظرخواهی قرار گرفتند (16 نفر و 24 سند). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظام مند و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و روایی ابزار با استفاده از روش های روایی سنجی کیفی مطلوب ارزیابی شد (روایی محتوایی). از روش کدگذاری و چارچوب بندی مفهومی برای تحلیل یافته ها استفاده شد. یافته ها: چارچوب مفهومی برند پوشاک ورزشی در ایران در 14 حیطه کلی شامل قابلیت برند، ویژگی برند، مزیت رقابتی برند، عشق برند، تحولات بازار، ضعف اقتصادی، برندسازی پوشاک ورزشی، بازسازی برند، برندسازی شبکه های اجتماعی، خلاقیت و نوآوری برند، چرخش اقتصاد ورزش، ارتقای ارزش برند، بهبود عملکرد برند و وفاداری برند است. نتیجه گیری: چارچوب ارائه شده در این پژوهش، شناختی از ابعاد برند پوشاک ورزشی را بر اساس ارتباط آن با مجموعه ای از فعالیت های مختلف ایجاد می کند. بر پایه این چارچوب، می توان به ارزیابی عینی از سطح فعالیت های مدیریت در هر شرکت های تولیدات ورزشی پرداخت و اطلاعات علمی در زمینه اقدامات مناسبی را که باید سازمان های ورزشی برای برندسازی انجام دهند، فراهم ساخت.

هدف از این پژوهش، مدلسازی معادلات ساختاری برند سازی صنعت پوشاک ورزشی ایران بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از حیث ماهیت، توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران و کارشناسان شرکت های تولیدی ورزشی و متخصصان حوزه مدیریت ورزشی و صنعت ورزش تشکیل می دادند که از میان آنها نمونه آماری به صورت دردسترس انتخاب گردید (181 نفر). جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده و روایی صوری پرسشنامه توسط صاحب نظران (17 نفر) تایید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (89/0) و پایایی ترکیبی محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار PLS3-SPSS24 استفاده شد. نتایج نشان داد که تمامی ضرایب معنی داری t از 96/1 بزرگ تر هستند که این امر معنی دار بودن تمامی سؤالات و روابط میان متغیرها را در سطح اطمینان 95% تایید می سازد. با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت بر پایه این مدل، ارزیابی عینی از سطح فعالیت های مدیریت در شرکت های تولیدات ورزشی و کسب اطلاعات علمی لازم در زمینه اقدامات مناسب برای برندسازی سازمان های ورزشی امکان پذیر است.