خودشیفتگی مدیریت

پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر سویه های رفتاری مدیریت بر درماندگی مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام گردیده است. بدین منظور از سه سویه رفتاری بیش اطمینانی، کوته بینی و خودشیفتگی مدیریت استفاده شده است. داده های پژوهش مشتمل بر 150 سال- شرکت درمانده و 150 سال-شرکت سالم برای بیش اطمینانی، 165 سال- شرکت درمانده و 165 سال-شرکت سالم برای کوته بینی، 112 سال-شرکت درمانده و 112 سال-شرکت سالم برای خودشیفتگی از مجموعه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در محدوده زمانی 1387 تا 1396 می باشد. برای تفکیک شرکت های درمانده و سالم از معیار آسکویت و همکاران (1994) استفاده شده و مدل با استفاده از رگرسیون لجستیک باینری برازش شده است. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که بیش اطمینانی و خودشیفتگی تأثیر مثبت و معنی داری بر درماندگی مالی دارد لیکن کوته بینی فاقد چنین تأثیری است. بنابراین، بیش اطمینانی و خودشیفتگی مدیران احتمال مواجهه با درماندگی مالی را افزایش می دهند.

هدف این پژوهش بررسی نقش میانجی کیفیت گزارشگری مالی بر ارتباط بین خودشیفتگی مدیریت و هزینه حسابرسی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. نمونه ی آماری شامل 820 سال-شرکت بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1391 تا 1400 می باشد. آزمون فرضیات با استفاده از رگرسیون خطی با استفاده از داده های تابلویی و روش اثرات ثابت و توسط نرم افزار ایویوز اجرا گردید. نتایج پژوهش نشان داد که خودشیفتگی مدیریت با هزینه حسابرسی، رابطه معناداری دارد و کیفیت گزارشگری مالی نقش میانجی بر ارتباط بین خودشیفتگی مدیریت با هزینه حسابرسی دارد.