ضداجتماعی

هدف پژوهش حاضر تعیین شیوع علائم اختلالات شخصیت طبقه دوم (شامل اختلالات شخصیت ضداجتماعی، خود شیفته، نمایشی و مرزی) در بین دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر اصفهان بود. جامعه آماری، کلیه دانش آموزان دختر پایه های سه گانه دوره متوسطه در نواحی پنجگانه آموزش و پرورش شهر اصفهان انتخاب شد. حجم نمونه شامل 1400 نفر دانش آموز بود که از هفتاد و پنج مدرسه به شیوه تصادفی مرحله ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه بالینی چندمحوری میلون –2 بود. در تجزیه و تحلیل نهایی مشخص شد که میزان شیوع علائم اختلال شخصیت ضداجتماعی 08/0 درصد، خودشیفته 9/1 درصد، نمایشی 4/6 درصد، و مرزی 08/0 است. این آمار مربوط به دانش آموزانی است که نمره آن ها در آزمون 85 و بالاتر است و دارای علائم جدی اختلال هستند. ولی افرادی که نمره بین 85-74 است، در صورت فراهم شدن عوامل زمینه ساز، احتمال زیادی برای ابتلا به اختلال شخصیت دارند. میزان شیوع اختلال در بین این دسته از افراد عبارت است از: اختلال شخصیت ضداجتماعی 15/1 درصد، خودشیفته 3/1 درصد، نمایشی 7/14 درصد و مرزی 9/1 درصد.

اغلب اختلالات و ناسازگاری های رفتاری پس از دوران کودکی ناشی از کمبود توجه به دوران حساس کودکی و عدم هدایت صحیح در روند رشد و تکامل است. لذا پژوهش حاضر به منظور مقایسه اختلالات رفتاری کودکان در سه منطقه شهر، روستا و حاشیه در شهرستان سیرجان در سال تحصیلی 95-94 انجام شد. نوع مطالعه علی- مقایسه ای است و برای این منظور، از بین دانش آموزان پسرانه 7-11 سال مشغول به تحصیل در شهرستان سیرجان 1100 نفر از طریق نمونه گیری چند مرحله ای در سه منطقه شهر، روستا و حاشیه انتخاب شدند. جهت اندازه گیری اختلالات رفتاری، پرسشنامه رفتاری کودکان راتر فرم معلم مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از واریانس چند متغیره (مانوا) برای مقایسه متغیرها در سه گروه از طریق نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل در این پژوهش، نشان می دهد که اختلالات رفتاری بین دو گروه دانش آموزان حاشیه و روستا تفاوت معنی داری دارد و میانگین ناسازگاری در دانش آموزان حاشیه بیشتر از دانش آموزان روستا می باشد (p≤0.05). همچنین، نتایج نشان می دهد که بین دو گروه حاشیه و شهر نیز از نظر اختلالات رفتاری تفاوت معنی داری وجود دارد و میانگین نمرات ضد اجتماعی در دانش آموزان حاشیه بیشتر از شهر می باشد (p≤0.05) و در دو گروه شهر و روستا تفاوت معنی داری از نظر اختلالات رفتاری در بین دانش آموزان وجود ندارد (p≥0.05). از نظر متغیرهای دیگر (بیش فعالی، اضطراب و افسردگی، کمبود توجه) بین سه گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد. با استناد به نتایج بدست آمده میزان اختلالات رفتاری در دانش آموزان حاشیه نسبت به دانش آموزان شهر و روستا بیشتر می باشد؛ لذا نیاز است در جهت کاهش آثار و مشکلات در آینده، تدابیر لازم اندیشیده شود.

مقدمه: اختلالات شخصیت تأثیرات گسترده ای بر زندگی فردی و اجتماعی افراد بر جای می گذارند. هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین میزان افتراق اختلالات شخصیت خوشه B براساس مشکلات بین فردی بود. روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علّی مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل تمامی افراد مبتلا به اختلال شخصیت خوشه B در مناطق پنج گانه شهر اراک در سال ۱۴۰۱ بود. تعداد ۱۲۰ نفر از افراد براساس تعداد گروه ها و متغیرهای پژوهش از بین مراجعه کنندگان به مراکز روانشناسی و ترک اعتیاد شهر اراک به روش در دسترس انتخاب و به مقیاس های چندمحوری بالینی میلون نسخه ۴ (۲۰۱۵) و مشکلات بین فردی (۱۹۹۶) پاسخ دادند، همچنین افراد به وسیله مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اختلالات شخصیت (۲۰۱۶) مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور تحلیل داده ها از روش تحلیل تمایز در نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ استفاده شد. یافته ها: نتایج حاکی از تفاوت معنادار بین مؤلفه های مردم آمیزی (۰/۰۰۱=P)، جرئت ورزی (۰/۰۰۱=P)، پرخاشگری (۰/۰۰۱=P)، در نظر گرفتن دیگران (۰/۰۰۱=P)، وابستگی به دیگران (۰/۰۰۸=P)، حمایت از دیگران (۰/۰۰۱=P) و مشارکت با دیگران (۰/۰۰۱=P) در گروه های مورد بررسی بود، اما بعد گشودگی بین گروه های مورد بررسی، تفاوت معناداری نشان نداد (۰/۱۴=P). در مجموع براساس مؤلفه های مورد ارزیابی، ۶۸/۳% شرکت کنندگان به درستی در گروه های خود قرار گرفتند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه در پژوهش حاضر اکثر ابعاد مشکلات بین فردی در افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی خوشه B معنادار بودند، در نتیجه می توان از این متغیر جهت افتراق اختلالات شخصیت این خوشه و همچنین طرح مداخله استفاده نمود.