سطح شادکامی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سطح شادکامی با سازگاری تحصیلی و اجتماعی دانش آموزان پایه یازدهم اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه یازدهم شهر آستانه اشرفیه که در سال تحصیلی 1397-1398مشغول به تحصیل بوده اند. که ازتعداد 1500 نفر دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و با استفاده از جدول مورگان تعداد 300 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش،سیاهه مونش(200)، از مقیاس سازگاری دانش آموزان (ATSS) (1993)و سیاهه آزمون شخصيت کاليفرنيا (1939) بود.. نتایج نشان داد که بین سطح شادکامی با سازگاری تحصیلی و اجتماعی دانش آموزان رابطه وجود دارد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی بررسی رابطه سطح شادکامی با اضطراب اجتماعی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تنکابن اجرا گردید. این پژوهش از نوع کاربردی است که با طرح پژوهشی همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تنکابن که در مراکز آموزشی شهر تنکابن در سال تحصیلی 1398-1399 مشغول به تحصیل بوده اند. که تعداد آنان 1500 نفرگزارش شده بود نمونه تحقیق به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 300 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های سطح شادکامی و اضطراب اجتماعی پاسخ دادند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از : مقیاس شادکامی مونش (2000) و مقیاس اضطراب اجتماعی جرابک(1996). تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری همبستگی پیرسون به کمک نرم افزار spss انجام گردید. نتایج یافته ها نشان داد که بین سطح شادکامی با اضطراب اجتماعی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. همچنین پس از بررسی ، مشخص شد که سطح شادکامی توان پیش بینی اضطراب اجتماعی را دارد.