سکوت زناشویی

از جمله مواردی که می تواند با طلاق مرتبط باشد، سکوت زناشویی است. سکوت زناشویی یعنی خودداری از بیان نظرات و انتظارات راجع به مشکلات زناشویی و پذیرش منفعلانه تعارضات و سرکوب نمودن هیجانات در خود. سنجش سکوت زناشویی با بهره جستن از ابزارهای روا و پایایی و با توجه به نرخ رو به رشد طلاق در ایران از اهمیت زیادی برخوردار است. این مطالعه با هدف ساخت و اعتبار یابی پرسشنامه سکوت زناشویی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگی است. و داده ها با کمک پرسش نامه محقق ساخته بدست آمد .جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زوجین مراجعه کننده به دادگاهها و مراکز مشاوره شهرستان کرمانشاه بودند.از بین جامعه مورد نظر تعداد 280 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش با یک پرسشنامه 36 سوالی تنظیم گردید. ابزار پژوهش با یک پرسشنامه 36 سوالی تنظیم گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده از روش تحلیل عاملی اکتشافی و با استفاده از نرم افزار آماری وایرماکس مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مولفه اول(مهارت های ارتباطی) بیشترین میزان همبستگی را با سایر مولفه ها دارد و در این بین بالاترین همبستگی بین مولفه اول (مهارت های ارتباطی) با مولفه دوم (ترس از مواجهه) با مقدار ضریب همبستگی 711/0 می باشد. سایر مولفه ها (شک و بی اعتمادی ، علاقمندی به همسر، موانع فرهنگی وذهنی و فرزندان)از همبستگی های بالا و معنی داری برخوردارند. نتیجه حاصل از پرسشنامه سکوت زناشویی نشان داد که از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار است. همچنین برای سنجش میزان تمرکز افراد از این پرسش نامه می توان در مشاوره با مراجعان و در تحقیقات بالینی استفاده کرد.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر صمیمیت جنسی، کیفیت رابطه زناشویی و سکوت زناشویی زوجین متعارض انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجین متعارض مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرمان در شش ماهه تابستان و پاییز سال 1402 بود که از این جامعه تعداد 30 زوج با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده در گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه صمیمیت جنسی (SIQ، بطلائی و همکاران، 1389)، پرسشنامه کیفیت رابطه زناشویی (RADS، باسبی و همکاران، 1995) و پرسشنامه سکوت زناشویی (MSQ، رضایی و رسولی، 1398) بود. شرکت کنندگان گروه آزمایش به مدت 10 جلسه هر هفته یک جلسه و هر جلسه 75 دقیقه بر اساس محتوای جلسات درمان شناختی رفتاری گرفتند. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین پس آزمون صمیمیت جنسی، کیفیت رابطه زناشویی و سکوت زناشویی زوجین متعارض در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری در سطح 05/0>p وجود دارد. یافته های پژوهش حاضر بیانگر اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر صمیمیت جنسی، کیفیت رابطه زناشویی و سکوت زناشویی در زوجین بود.