انگیزه گردشگری

در صنعت گردشگری، انگیزش را اصلی ترین مفهوم در انتخاب مقصد می دانند. انگیزه ها مشخص می کنند که چرا گردشگران به سفر می روند و یا یک فعالیت خاص را در آن سفر انجام می دهند. ارزیابی انگیزه های گردشگران به ما اجازه می دهد که نیازها و ترجیحات گردشگران را بدانیم و درک کنیم. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین انگیزه ها و مقاصد گردشگری شهروندان کلانشهر تبریز در استان آذربایجان شرقی با رویکرد ژئوتوریسم می باشد. بدین منظور 28 مقصد مهم گردشگری در سطح استان آذربایجان شرقی انتخاب و رابطه آنها با انگیزه های گردشگری مورد تحلیل قرار گرفت. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شهروندان کلانشهر تبریز بصورت تقریبی 1800000 نفر برآورده شده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر تعیین گردید. براین اساس 400 پرسشنامه توزیع شد که 384 پرسشنامه مورد قبول برگردانده شد. برای تجزیه تحلیل ویژگی های جمعیت شناختی از آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته های پژوهشی نشان می دهد که بین مقاصد گردشگری ژئوتوریستی و انگیزه های گردشگری شهروندان ارتباط مثبت و رابطه معنی د

توجه به دیدگاه ها و انگیزه های گردشگران برای سفر به یک مقصد، به عنوان یک ضرورت بازاریابی و برنامه ریزی توسعه گردشگری از اهمیت خاصی برخوردار است. تحت تأثیر انگیزه ها، گردشگران انتظارات متفاوتی از محصولات سفر دارند و نتایج آن در تعیین راهبردهای توسعه ای مقصد بسیار قابل توجه بوده و به برنامه ریزان و سیاست گذاران این شناخت را می دهد که مقصدهای عمده گردشگری کجاست و چه ویژگی هایی باید داشته باشد. بر اساس تحقیق حاضر با هدف شناسایی انگیزه های گردشگران در راستای دستیابی به الگوی مناسب برای بازاریابی و تدوین راهبردهای توسعه محصولات در شهرستان محلات(که بر اساس نظریه لومسدن انجام گرفته) و با توجه به  عوامل تأثیرگذار بر انگیزه های گردشگران، دو عامل جنسیت و درآمد در این مقاله مورد آزمون قرار گرفته است. یافته های تحقیق از طریق تحلیل نتایج حاصل از 185 پرسشنامه به روش تحلیل عاملی، برای شناسایی انگیزه ها و با بهره گیری از آزمون های T-test و تحلیل واریانس یک طرفه، برای آزمون فرضیات، مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت.در پایایی ابزار تحقیق، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده که بر این اساس قابلیت اعتماد پرسشنامه با ضریب 83 درصد بسیار مناسب بوده است. نتایج تحلیلی حاصله بیانگر آن است که در انگیزه های گردشگران، تنها چهار عامل می توانند 1/58 درصد واریانس کل گویه های مورد بررسی را تبیین نمایند و با لحاظ کردن سایر عامل ها این نسبت به بیش از 90 درصد هم می رسد؛ از این میان عامل آرامشی_ تفریحی بالاترین درصد واریانس ها را به خود اختصاص داده است. نتیجه آزمون فرضیات نیز حاکی از تفاوت معنادار درآمد بر گونه های انگیزشی گردشگران بوده است.

پژوهش حاضر در پی بررسی فعالیت های تفریحی ورزشی فراغتی، درگیری فراغتی، عادات فراغتی شهروندان شهر مشهد و تاثیر آن بر انگیزه و رفتار گردشگری آنها در ایام تعطیل بود. روش تحقیق تحلیلی و همبستگی است. جامعه آماری، زنان و مردان بالای 18 سال ساکن در شهر مشهد (102/423/2 نفر) بود. 600 نفر به طور تصادفی خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. نرخ بازگشت پرسش نامه 79/0 بود. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه های مشارکت در فعالیت های تفریحی - ورزشی فراغتی، پرسش نامه درگیری فراغتی، پرسش نامه عادت فراغتی، پرسش نامه انگیزه گردشگری در ایام تعطیل و پرسش نامه رفتار گردشگری در ایام تعطیل استفاده شد. از آمار توصیفی، کلموگروف- اسمیرنف، همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی تاییدی، آلفای کرونباخ و آزمون معادلات ساختاری استفاده گردید. تحلیل ها در نرم افزار spss22 و liserel8.8 انجام شد. درگیری فراغتی در فعالیت های تفریحی ورزشی بر عادت فراغتی شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری داشت. عادت فراغتی در فعالیت های تفریحی ورزشی بر انگیزه گردشگری شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری نداشت. درگیری فراغتی در فعالیت های تفریحی ورزشی بر انگیزه گردشگری شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری داشت. عادت فراغتی در فعالیت های تفریحی ورزشی بر رفتار گردشگری شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری داشت. درگیری فراغتی در فعالیت های تفریحی ورزشی بر رفتار گردشگری شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری نداشت. انگیزه گردشگری بر رفتار گردشگری شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری نداشت.