سطوح مدیریتی

مقاله حاضر نتیجه یک پژوهش ملی است که به مساله حضور اندک زنان در رده های مدیریتی پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش کلیه ی شاغلان گروه یازده و بالاتر با بیش از ده سال سابقه کار در سازمان های مشمول قانون استخدام کشوری است. متغیر وابسته در این پژوهش ارتقای مشارکت زنان در سطوح مدیریتی و متغیرهای مستقل عوامل فردی سازمانی و فرهنگی بوده اند. پس از طی فرآیند پژوهش و بر مبنای یافته های به دست آمده پیشنهادهایی چند درباره ی عوامل فردی شامل خواست فردی مهارت های فردی مسوولیت های فردی مسوولیت های خانوادگی و عوامل سازمانی شامل سیاست های منابع انسانی ایجاد ساختارهای آموزشی و پژوهشی خاص زنان تاکید بر نظام شایسته سالاری و.. و در حوزه قوانین و مقررات و روش ها و رویه ها درباره ی شرایط احراز مشاغل مدیریتی و در حوزه ی عوامل فرهنگی توجه به تغییر در نظام ارزشی و باورها ارایه شده است. هم چنین پیشنهادهایی به شکل عام در این باره برای تکمیل بحث مطرح شده است. با این امید که با کربست آنها نارسایی های موجود در نظام مدیریتی کشور اصلاح شود و از نیروی مدیریتی زنان ایران استفاده موثر به عمل آید.

مدیریت جهادی در منظومه فکری رهبر معظم انقلاب در حکم الگوی مطلوب مدیریتی است؛ الگویی که قابلیت های لازم برای تحقق آرمان های انقلاب اسلامی را دارا بوده و واجد آن توانایی ها و ارزش هایی است که از یک نظام مدیریتی کارآمد اسلامی انتظار داریم. هدف پژوهش؛ بررسی تأثیر مدیریت جهادی بر آموزش کارآفرینی در دانشگاه ها در میان مدیران دانشگاه های آزاد اسلامی مازندران است. روش تحقیق حاضر، تحلیلی از نوع کاربردی است. جامعه آماری مورد مطالعه؛ مدیران عالی، میانی و عملیاتی دانشگاه های آزاد مازندران است؛ که با استفاده از فرمول کرجسی و مورگان تعداد 113 نفر به روش تصادفی ساده مورد پرسش قرارگرفته اند. پرسشنامه مورد استفاده در مدیریت جهادی شامل بخش رویکردی، مدیریتی، انسانی و ساختاری می باشد؛ و سنجش آموزش کارآفرینی نیز دارای سه بعد؛ نگرشی، دانش و مهارتی می باشد که از پایایی بالایی برخوردار بودند. همچنین برای بررسی مدل مفهومی از روش معادلات ساختاری و از نرم افزار اسمارت پی ال اس و نرم افزار لیزرل استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد که فرضیه پژوهش مورد تأیید قرار گرفته است. نتایج نیز بیانگر آن است که مدیریت جهادی موجب جهش نوینی در کارآفرینی دانشگاهی شده و بازخوردهای بهتر نسبت به دیگر سبک های مدیریتی از خود بروز می دهد.

هدف: این تحقیق با هدف بررسی موانع مدیریتی توسعه فوتبال قهرمانی زنان در ایران انجام شده است.روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی است و به صورت میدانی انجام شد. ابزار اندازه گیری تحقیق، پرسشنامه 9 عاملی توسعه ورزش قهرمانی دی بوسچر (2006) بود، که با مصاحبه و مبانی تحقیق توسعه پیدا کرد. جامعه آماری در بخش مصاحبه، مربیان تیم ملی فوتبال بانوان ایران در رده های مختلف سنی، بازیکنان ملی و داوران خبره زن بودند که به صورت هدفمند انتخاب شدند و تا رسیدن به حد اشباء مصاحبه انجام گرفت. در بخش کمی نیز جامعه آماری شامل مربیان (22 نفر)، سرپرستان (22 نفر) و داوران (22 نفر) و بازیکنان لیگ برتر فوتبال بانوان (150 نفر) می باشند. روش نمونه گیری در بخش داوران، سرپرستان و مربیان به صورت تمام شمار و برابر با جامعه آماری و در بخش بازیکنان از نوع هدفمند بوده است که بر اساس جدول مورگان، نمونه آماری انتخاب شدند. در مجموع 152 نفر به عنوان نمونه آماری این تحقیق انتخاب شدند. در نهایت اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS 22 و بهره گیری از آزمون های آماری کلموگراف-اسمیرنف، فریدمن و تحلیل عاملی با نرم افزار AMOS 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که از بین نه مولفه سطوح مدیریتی، بعد اماکن و تسهیلات ورزشی با بار عاملی 895/0، بیشترین و بعد حمایت مالی با بار عاملی 464/0، کمترین موانع توسعه فوتبال قهرمانی زنان در ایران را تشکیل داده اند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، عامل اماکن و تسهیلات ورزشی به عنوان مهم ترین مانع مدیریتی توسعه فوتبال قهرمانی زنان در ایران شناسایی شد. از آنجایی که ورزش زنان در ابتدای مسیر توسعه خود قرار دارد، در شرایط فعلی نیاز به توسعه ی اماکن و تجهیزات ورزشی می باشد.