ویژگی پیام

تبلیغات یک امر اجتناب ناپذیر، فراگیر و البته پرهزینه است که اثربخشی آن در گرو پاورپذیری پیام می باشد که امروزه رسانه های اجتماعی جایگاه ویژه ای برای شرکتها و تبلیغاتشان شده است. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی عوامل موثر بر باورپذیری پیام تبلیغات در رسانه ها انجام شده است. این مطالعه یک پژوهش کاربردی است که با رویکردی پیمایشی-مقطعی انجام شده است. برای گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه تحقیق با روش روایی محتوایی و روایی سازه، اعتبار سنجی شده است. آلفای کرونباخ پرسشنامه و تمامی ابعاد آن نیز بالای 7/0 بدست آمده است، بنابراین پایایی آن نیز مطلوب برآورد گردیده است. جامعه آماری این پژوهش شهروندان شهرساری هستند و نمونه ای به حجم 400 نفر با فرمول کوکران محاسبه و بصورت تصادفی انتخاب گردید. برای تحلیل نقش مولفه های باورپذیری پیام از آزمون تی-تک نمونه استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد ویژگی پیام، ویژگی رسانه و ویژگی مخاطب هر سه در باورپذیری پیام تبلیغات در رسانه ها تاثیر دارند. براساس تحلیل متغیرهای دموگرافیک نیز مشخص شد نوع رسانه مورد استفاده و میزان زمان استفاده از رسانه نقش تعیین کننده ای دارند بیشتر متغیرهای تحقیق را تحت تاثیر قرار می دهند. وضعیت اقتصادی و تحصیلات نسبتا تاثیر داشته اند ولی جنسیت تاثیر چندانی بر باورپذیری پیام نداشته است .

رسانه ها در عصر حاضر، بیش از هر زمان دیگر، در رفتار جامعه مخاطب تأثیر دارند. پیام ارسالی آن ها می تواند به شیوه های گوناگون تفسیر شود. بسیاری از مقاصد گردشگری از رسانه برای جذب گردشگر و توسعه مقصد استفاده می کنند. یکی از رسانه های محبوب، در حوزه گردشگری، تلویزیون است که می تواند، با ارسال تصویر و صدا و حرکت، ویژگی ها و جاذبه های یک مقصد گردشگری را به خوبی منعکس کند. برای آن که پیام بتواند بدین منظور کارآمد و اثربخش طراحی شود، باید ویژگی های آن متناسب با هدف معرفی مقصد تعریف شود. این تحقیق، با هدف تبیین این ویژگی ها برای رسانه تلویزیون، با رویکرد کیفی   کمّی و با استفاده از نگاشت شناخت فازی FCM انجام شده است. با انجام مطالعات اسنادی و مصاحبه با خبرگان حوزه گردشگری و رسانه، هشت عامل شناسایی شد و با استفاده از نگاشت شناختی فازی ارتباط آن ها تبیین و اهمیت هریک در برآورده ساختن هدف تحقیق بررسی شد. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که سه ویژگی آموزش و آگاه سازی گردشگران با تأکید بر نقش تبلیغی و خبری، ایجاد برنامه های نمایشی تلویزیونی با موضوع گردشگری و درگیرسازی گردشگر با تصویر یک مقصد و درنهایت انتخاب آن مقصد از سایر ویژگی ها اهمیت بیشتری داشت.