مقرری بگیران

هدف : یکی از قوانین موجود در بیمه تأمین اجتماعی، پرداخت حقوق ماهیانه به شخص بیمه شده بیکار است. با توجه به رشد روز افزونِ آمار مقرری بگیرانِ بیمه بیکاری و محدودیت منابع سازمان، باید برای برقراری و استحقاق مؤثر بیمه شدگان تمهیدات لازم صورت گیرد. روش : این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای و همچنین مصاحبه تلفنی با 200 نفر انجام شد. یافته ها : مقرری بگیران و نیز کارفرمایان با وجود رضایت نسبی از قانون فعلی بیمه بیکاری، تمایل به اصلاح این قانون دارند. آن ها اصلاح در قانون و مقررات تأمین اجتماعی در بیمه بیکاری را مثبت ارزیابی می کنند؛ البته در صورتی که برخی مواد و تبصره های آن، مانع فعالیت تولید کنندگان و کارفرمایان نشود و همچنین منابع مالی آن از طرف قانون گذار تأمین گردد. نتیجه : به نظر می رسد مهم ترین چالشی که اجرایی شدن طرح مجلس برای حمایت مالی از بیکاران را با خطر توقف مواجه می کند، اختلاف دولت و مجلس بر سر همین موضوع است. بنابراین، به زعم بسیاری کارشناسان بروز بحران در مورد صندوق بیمه بیکاری ایران امری قابل پیش بینی است.