تحریم

صادرات و واردات ابزاری مهم برای کشورهای درحال توسعه به شمار می روند تا از این طریق درآمدهای ارزی کسب کنند. هدف اصلی این مقاله، بررسی اثر تحریم های اقتصادی بر تجارت دوجانبه ایران با شرکای عمده تجاری در این صنعت شامل کشورهای چین، ترکیه، فنلاند، عربستان، ژاپن، فرانسه، آذربایجان، روسیه، قزاقستان و قرقیزستان بود و همچنین، بررسی وضعیت اقتصاد ایران در دوران پساتحریم بود. برای بررسی از مدل جاذبه و داده های ترکیبی استفاده شد. داده ها براساس اطلاعات بازه زمانی سال های 1371 تا 1391 بودند و از گمرک ایران و بانک جهانی گرفته شدند. برایتحلیل داده ها از نرم افزار استاتا نسخه 12 استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد کهتولید ناخالص داخلی، متغیرهای مجازی تحریم های ضعیف دوره قبل و فعلی و تحریم قوی دوره قبل اثر مثبت بر تراز تجاری داشته اند. متغیر جمعیت، نرخ ارز، مسافت و متغیر مجازی تحریم قوی دوره فعلی اثر منفی بر سهم تجارت ایران با شرکای عمده تجاری داشتند. همچنین، بررسی روند تغییرات سهم تجارت کالا های ورزشی ایران با شرکای تجاری اش با استفاده از روش ای- گارچ نشان داد که تحریم های ضعیف تأثیر بیشتری بر روند تغییرات این سهم داشتند و این تغییرات نامتقارن هستند. به عبارتی، تحریم های قوی دوره فعلی اثر منفی بر سهم تجارت شرکا داشته اند و تحریم های ضعیف تأثیر بیشتری بر پیش بینی نوسان های تجارتی در صنعت موردمطالعه داشته اند.