بدنسازان

در طول دهه گذشته، استفاده از داروهای استروئیدی در میان ورزشکاران، به ویژه بدنسازانی که به صورت حرفه ای فعالیت می کنند، افزایش یافته است . از این رو، پژوهش حاضر با هدف مقایسه رگه های تاریک شخصیت و سیستم فعال سازی/ بازداری رفتاری در بدنسازان با و بدون مصرف استروئیدهای آنابولیک-آندروژنی انجام گردید. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه ورزشکاران پرورش اندام مرد شهر رشت در سال 1397 تشکیل دادند. نمونه ای به حجم 150 (75 بدنساز طبیعی و 75 بدنساز استروئیدی) به صورت هدفمند انتخاب شد و سپس داده ها با استفاده از پرسش نامه های رگه های تاریک شخصیت جوناسون و وبستر (2010) و سیستم فعال سازی/ بازداری رفتاری کارور و وایت ( 1994) جمع آوری شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری تحلیل شدند. نتایج به دست آمده نشان داد، در رگه های تاریک شخصیت و سیستم فعال سازی/ بازداری رفتاری بدنسازان با و بدون مصرف استروئیدهای آنابولیک-آندروژنی تفاوت معنی داری وجود دارد. بر این اساس مشخص گردید بدنسازان استروئیدی در مقایسه با بدنسازان طبیعی دارای سیستم بازداری رفتاری کمتر و سیستم فعال سازی رفتاری بیشتری هستند. همچنین، در مؤلفه های صفات تاریک شخصیت، بدنسازان استروئیدی خودشیفتگی، ماکیاولیسم و رفتار ضد اجتماعی بیشتری را نشان دادند. با توجه به نتایج به دست آمده می توان با اجرای برنامه ها و مداخلات، موجب کنترل سیستم فعال سازی/ بازداری رفتاری و کاهش رگه های تاریک شخصیت در بدنسازان استروئیدی شد.

مقدمه وهدف: رضایت از زندگی بازتاب توازن میان آرزوهای شخص و وضعیت فعلی اوست و هرچه شکاف میان سطح آرزوهای فرد و وضعیت عینی وی بیشتر شود، رضایتمندی او نیز کاهش می یابد. هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایت از زندگی ورزشکاران بدنساز براساس رگه حالت اضطراب و نظم جویی شناختی هیجانی با میانجی گری شادکامی می باشد . روش شناسی: جامعه آماری این پژوهش شامل 200 آزمودنی ورزشکار(بدنساز) می باشد که به شیوه تصادفی از باشگاه های ورزشی انتخاب شدند و بین آنها چهار پرسشنامه کیفیت زندگی، رگه-حالت اضطراب، نظم جویی شناختی هیجانی و شادکامی توزیع شد. داده های بدست آمده از این پرسشنامه ها با آزمون همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS ورژن 24 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: رابطه رضایت از زندگی با نظم جویی ارزیابی مجدد،هیجانی، و همچنین با شادکامی درونی، و شادکامی نهایی، در سطح (01/0=α) معنا دار می باشد. همچنین زیر مقیاس ارزیابی مجدد از مقیاس نظم جویی با شادکامی درونی (288/0) و شادکامی نهایی -(288/0) نیز رابطه ای مثبت و ضعیفی در سطح معناداری (01/0=α) داشته است. نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت که متغیرهای روان شناختی نظم جویی هیجانی، رگه و حالت اضطراب و شادکامی ورزشکاران نقش مهمی را در رضایتمندی از زندگی آنها ایفا می کند و با توجه به ارتباط مستقیم و مثبت می توان شادکامی را به عنوان یک متغیر میانجی موثر و مهم در بهبود رضایت از زندگی ورزشکاران(بدنساز) عنوان کرد.