جو آموزشی

مقدمه : هدف از این پژوهش بررسی رابطه جو آموزشی و سرزندگی تحصیلی با نقش تعدیلی اهداف پیشرفت اجتماعی در بین دانشجویان دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز است . روش : روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان مقطع کارشناسی رشته پرستاری دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده 249 نفر برای نمونه انتخاب شدند. برای گرداوری داده ها از پرسشنامه سرزندگی تحصیلی، جو آموزشی و اهداف پیشرفت اجتماعی استفاده شد و برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss ویرایش 20 و روش های آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی(ضریب همبستگی و رگرسیون تعدیل کننده) استفاده گردید. یافته ها : بین جو آموزشی و سرزندگی تحصیلی رابطه معنی داری وجود دارد( r=0.35 ). اهداف پیشرفتی عملکردگرا و تبحرگرا با منفی کردن رابطه جو آموزشی و سرزندگی تحصیلی (B=-0.396) و اهداف پیشرفتی عملکردگریز با مثبت کردن این رابطه (B=0.157) نقش تعدیلی را ایفا کردند. نتیجه گیری : اگر دانشجو عملکرد گرا و تبحر گرا باشد فارغ از وضعیت جو آموزشی با سرزندگی دنبال اهداف خود خواهد بود و لی اگر عملکرد گریز باشد تحت تاثیر جو آموزشی قرار خواهد گرفت و با بهتر شدن جو آموزشی سرزندگی بالا و با بدتر شدن جو آموزشی سرزندگی پایینی را تجربه خواهد کرد.

هدف : هدف این پژوهش نقش واسطه ای مسئولیت پذیری در رابطه  بین جوّ آموزشی و اشتیاق به تحصیل دانش آموزان بود. روش شناسی پژوهش: روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش متشکل از دانش آموزان  مقطع ابتدایی شهرستان سرچهان می باشد که تعداد آنها برابر با 2189 بود. برای تعیین حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای 173 نفر انتخاب شدند و از طریق پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فریدل و پاریس، مسئولیت پذیری نعمتی و جوّ آموزشی راف و همکاران مورد سنجش قرار گرفتند. در سطح آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از آزمون معنی داری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون ساده خطی رگرسیون سلسله مراتبی به شیوه بارون و کنی استفاده شد. یافته ها :  نتایج نشان داد که جوّ آموزشی قادر به پیش بینی مسئولیت پذیری دانش آموزان می باشد؛اشتیاق تحصیلی قادر به پیش بینی مسئولیت پذیری دانش آموزان می باشد؛ مسئولیت پذیری نقش واسطه ای معناداری بین جوّ آموزشی و اشتیاق به تحصیل نقش میانجی را ایفا می کند.

هدف کلی از این پژوهش بررسی رابطه بین جو آموزشی و انگیزش درونی دانشجویان رشته های مهندسی برای تحصیل، با تعهد عاطفی آنان در دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان کارشناسی دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان 258 نفر و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه انگیزش درونی چویی و همکاران (2009) و پرسشنامه محقق ساخته جو آموزشی با الهام از پرسشنامه جو سازمانی هالپین و کرافت (1962) و زیر مقیاس تعهد عاطفی از پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و مایر (1990) بود که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین نمونه ها توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون گام به گام و همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد که: 1. متغیر جو آموزشی پیش بینی کننده قوی تر تعهد عاطفی دانشجویان است؛ 2. ابعاد علاقه، فشار و ارزش از انگیزش درونی برای تحصیل، قوی ترین پیش بینی کنندگان تعهد عاطفی دانشجویان بر حسب جنسیت، رشته های تحصیلی و محل سکونت آنان است؛ 3. بعد انسجام اجتماعی دانشجو استاد از جو آموزشی، قوی ترین پیش بینی کننده تعهد عاطفی دانشجویان بر حسب جنسیت، رشته های تحصیلی و محل سکونت آنان است.  

هدف کلی از این پژوهش بررسی رابطه بین جو آموزشی و انگیزش درونی دانشجویان رشته های مهندسی برای تحصیل، با تعهد عاطفی آنان در دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان کارشناسی دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان 258 نفر و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه انگیزش درونی چویی و همکاران (2009) و پرسشنامه محقق ساخته جو آموزشی با الهام از پرسشنامه جو سازمانی هالپین و کرافت (1962) و زیر مقیاس تعهد عاطفی از پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و مایر (1990) بود که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین نمونه ها توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون گام به گام و همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد که: 1. متغیر جو آموزشی پیش بینی کننده قوی تر تعهد عاطفی دانشجویان است؛ 2. ابعاد علاقه، فشار و ارزش از انگیزش درونی برای تحصیل، قوی ترین پیش بینی کنندگان تعهد عاطفی دانشجویان بر حسب جنسیت، رشته های تحصیلی و محل سکونت آنان است؛ 3. بعد انسجام اجتماعی دانشجو استاد از جو آموزشی، قوی ترین پیش بینی کننده تعهد عاطفی دانشجویان بر حسب جنسیت، رشته های تحصیلی و محل سکونت آنان است.  

هدف از انجام این پژوهش، تدوین مقیاسی برای ارزیابی جوّ کلاسی در دانشگاه بود. با توجه به نبود چنین مقیاسی از قبل، پس از مطالعه گسترده پیشینه موضوع، چارچوبی مشتمل بر چهار بُعد تعاملات کلاسی، قوانین و مقررات کلاسی، یادگیری ارزیابی و نگرش و فرهنگ شناسایی گردید و مقیاسی در این راستا تدوین گردید. پس از دو بار اجرای آزمایشی و تأمین روایی و پایایی، مقیاس مذکور در بین 201 نفر از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه شیراز که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند اجرا گردید که گزارش آن در این مقاله ذکر شده است. نتایج حاصل، از سویی وضعیت جوّ کلاسی حاکم در دانشگاه را مشخص نمود، و از سویی دیگر، قابلیت کاربرد مقیاس تدوین شده برای پژوهش های میدانی را در زمینه موضوع خود نمایان ساخت