مالکان محلی

در روند فتوحات مسلمین،اراضی کشاورزی نواحی سواد،عراق و ولایت های جنوبی،مورد توجّه فاتحان عرب قرارگرفت.با تصرف این مناطق،چگونگی اداره ی آن ها که بیرون از حجاز بود برای مسلمانان دشوارشد،چه باید خود بر سر این اراضی باشند یا برای برداشت منافع بدان جا سفر کنند.پرسش محوری مقاله ی حاضر این است،چگونه و چرا اداره ی اراضی کشاورزی نواحی فتح شده به مالکان محلی واگذار شد؟از بررسی صورت گرفته،چنین بر می آید که آگاهی از ملاحظات نظامی و دینی،ناآشنا بودن اعراب از نظام آبیاری و مسائل فنی کشاورزی،تسامح اعراب در شرایط صلح نامه ها،ناآگاهی از نظام دیوانی و مالی و دنبال کردن سنّت های پیش از اسلام،ما را در فهم علل و عوامل واگذاری اداره ی اراضی کشاورزی به مالکان بومی رهنمون می سازد.