کار احساسی

پژوهش حاضر باهدف شناخت رابطه تقسیم کار و مدیریت احساس زنان شاغل در فضای خانواده در (شهر زاهدان ) انجام گرفته است.دراین پژوهش سعی شده است مدلی برای تبیین  تقسیم کار ومدیریت احساس زنان شاغل در خانواده ارائه شود.این مدل یک اندیشه کلی را مطرح می کندکه عبارت است از: رابطه انواع تقسیم کار در خانواده با مدیریت احساس وکاراحساسی زنان درخانوداه .به منظور آزمون تجربی مدل مذکور پس از تعریف وتبیین ابعاد وشاخص های هریک از متغییرهای تحقیق ، قابلیت اعتماد واعتبار مقیاس ها مورد بررسی قرار گرفت همچنین روایی هر یک از مؤلفه های مدیریت احساس، تقسیم کار و سایر مقیاس با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده است. بر این اساس ، ضریب آلفای کرونباخ برای تقسیم کار(76/0) و مدیریت احساس(904/0)محاسبه شده است. داده های پژوهش با روش پیمایشی از نمونه ای با حجم 368 نفر ازمیان زنان شاغل ادرارات شهر زاهدان با روش نمونه گیری تصادفی ساده جمع آوری گردید. انتخاب گردید.نتایج نشان داد که بین تقسیم کار ومدیریت احساس،تقسیم کار تفکیکی وجنسیتی وکار احساسی جسمی،کار احساسی در خانواده ورضایت اززندگی، تقسیم کار باحمایت اجتماعی ،ساعت کاری ،رضایت از کار،حمایت اعضای خانواده ، تعدا فرزندان ،سن  رابطه معنی داری وجوددارد وبین تقسیم کار تفکیکی وجنسیتی وکار احساسی  شناختی وکار احساسی توصیفی رابطه معنی داری وجود ندارد.

کار احساسی، از مفاهیم جدیدی است که توسط آرلی راسل هوخشیلد وارد رشته جامعه شناسی شده و گسترش یافته است. در این پژوهش، با استفاده از نظریات هوخشیلد، آشفورث و هامفری، موریس و فلدمن و گراندی، میزان کار احساسی و عوامل مؤثر بر آن در جامعه هدف بررسی گردید. بر اساس نطریه های تحقیق، عوامل مؤثر بر کار احساسی، عبارت است از: سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی، سرمایه اقتصادی و علایق مذهبی. کار احساسی معلمان با توجه به نظریات بیان شده و عوامل اجتماعی مؤثر بر آن در دو بُعدِ سطحی و عمقی مورد سنجش قرار گرفت. سنجش متغیرهای تحقیق، با استفاده از روش پیمایشی، در بین 350 نفر از معلمان شهر اسلام آباد غرب با استفاده از نمونه گیری طبقه ای و با استفاده از فرمول کوکران انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان دادند که میانگین کار احساسی معلمان برابر 8/46 برآورد شد که در این میان، میانگین کنش عمقی 84/22 و میانگین کنش سطحی، 6/51 بود، با توجه به اینکه کنش سطحی، بالاتر از کنش عمقی بود و با عنایت به میانگین کمتر از حدمتوسط کار احساسی، می توان اذعان کرد که معلمان جامعه هدف، رغبت بالایی برای درونی نمودن شغل معلمی از خود نشان نمی دهند. تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که متغیرهای مستقل توانسته اند حدود 44 درصد از تغییرات کار احساسی معلمان را تبیین کنند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی راهبردهای نیروی کار احساسی بر قصد ترک شغل مربیان ورزشی با میانجی گری متغیر تحلیل رفتگی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه مربیان ورزشی فعال در سطح استان آذربایجان شرقی بودند که به صورت هدفمند 301 نفر از بین آن ها به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات کار احساسی از پرسش نامه های برادریج و لی (2002) و دیفندورف و همکاران (2005) برای متغیر تحلیل رفتگی مربیان از پرسش نامه محقق ساخته و برای ارزیابی قصد ترک شغل مربیان نیز از پرسش نامه میر و همکاران (1993) استفاده شد. همچنین، روایی و پایایی تمامی پرسش نامه ها بررسی و تأیید شد. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان داد بازیگری سطحی به صورت مثبت و مستقیم بر تحلیل رفتگی مربیان و به صورت غیرمستقیم بر قصد ترک شغل مربیان تأثیر معنا دار دارد. بازیگری عمیق نیز به صورت منفی و مستقیم بر تحلیل رفتگی و به صورت غیرمستقیم بر قصد ترک شغل مربیان تأثیرگذار بود اما مؤلفه بیان واقعی تأثیری به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر تحلیل رفتگی و قصد ترک شغل مربیان نداشت.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی الگوهای ذهنی معلمان ریاضی مقطع متوسطه اول در خصوص محتوای رنج احساسی در تدریس درس ریاضی انجام شده است. روش پژوهش برحسب هدف کاربردی، به لحاظ ماهیت اکتشافی و از حیث گردآوری داده ها، توصیفی پیمایشی است که با استفاده از روش کیو (کیفی کمی) الگوهای ذهنی مختلف معلمان نسبت به رنج احساسی در کار احصاء شده است. از بین معلمان ریاضی که تجربه بیشتری در تدریس ریاضی به شیوه نمونه گیری هدفمند تعداد 12 نفر به عنوان مشارکت کننده انتخاب و با آنها مصاحبه به روش کیو (Q) انجام شد و سپس کارت های مربوط به گزاره های کیو در بین آنها توزیع شد. بر اساس کارتهای توزیع شده، از میان 105 گزاره، ۴۱ گزاره نهایی شناسایی و سپس توسط مشارکت کنندگان اولویت بندی شدند . در نهایت، بر اساس یافته ها و نتایج تحلیل عاملی کیو، مشخص شد که سه الگوی ذهنی مختلف نسبت به رنج احساسی در کار (کار احساسی بعنوان الزامات شغلی، کار احساسی بعنوان نمایش های عاطفی معطوف به نقش، کار احساسی بعنوان تجربه روانشناختی) در بین معلمان ریاضی وجود دارد. به عنوان نتیجه می توان چنین تفسیر کرد که درصد زیادی از گزاره ها و الگوهای شناسایی شده مدعی بر نمایش های عاطفی معلمان ریاضی در مدرسه است و طبق ذهنیت معلمان عامل نمایش عاطفی بیشترین تأثیر را در شکل گیری محتوای رنج احساسی معلمان دارد.