ماندگاری دانشجو

طی چند دهه گذشته بویژه از نیمه دوم سده بیستم میلادی موضوع ماندگاری دانشجو در مراکز دانشگاهی به یکی از مهمترین موضوعات پژوهشی تبدیل شده است . لذا مطالعه حاضر ، ابعاد و مؤلفه های ماندگاری دانشجویان دانشگاههای ایران را شناسایی نموده است. در مرحله اصلی پژوهش، ابتدا ابعاد و مؤلفه های فوق از طریق مطالعه گسترده مبانی نظری و پیشینه تحقیق شناسایی شده و سپس با بهره گیری از مصاحبه نیمه ساختارمند، به تأیید خبرگان این حوزه رسیده است . پس از آن، به منظور تأیید نهایی ابعاد و مؤلفه های تأیید شده در مرحله اول ، توسط500 نفر از دانشجویان دانشگاههای آزاد اسلامی استان تهران که با روش خوشه ای طبقه ای تصادفی در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی انتخاب شدند، با بهره گیری از پرسشنامه محقق ساخته، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق دو بعد شامل ابعاد زمینه ای و فردی را شناسایی نمود. بعد زمینه ای عبارت اند از مؤلفه خانوادگی، مؤلفه فرهنگی و مؤلفه اقتصادی و بعد فردی عبارت اند از: ارزش تلاش، تعهد به اخذ مدرک تحصیلی، احتمال رسیدن به هدف، کسب موفقیت، انگیزش، خودکارآمدی و ویژگی های شخصیتی می باشد. نتایج حاکی از آن است که ارتقای سطح ماندگاری دانشجویان دانشگاه آزاد در گرو تقویت این ابعاد و مؤلفه ها می باشد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه کیفیت تکنولوژِی و کیفیت اینترنت با ماندگاری دانشجو در محیط یادگیری الکترونیکی صورت گرفت. در این راستا پژوهش حاضر از نوع کاربردی، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان الکترونیکی فعال دانشگاه پیام نور استان آذربایجان شرقی بود. نمونه ای شامل 360 نفر از این جامعه به عنوان نمونه پژوهشی در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری داده در پژوهش پرسشنامه بوسیری(2012) بود. اعتبار محتوایی ابزار پژوهش توسط 5 نفر از اساتید محترم راهنما، مشاور و خبرگان مورد تایید قرار گرفت. به منظور تعیین روایی سازه ابزار اندازه گیری، از روش تحلیل عاملی تایید استفاده شد. پایایی ابزار پژوهش نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ 0.83 برآورد شد. داده های جمع آوری شده در قالب دو دسته تحلیل های آمار توصیفی و استنباطی (همبستگی و رگرسیون) تجزیه و تحلیل شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون رابطه معناداری بین کیفیت تکنولوژی و کیفیت اینترنت با ماندگاری دانشجو نشان داد. نتایج رگرسیون همزمان نیز نشان داد متغیرهای پیش بین حدود 58 درصد از تغییرات ماندگاری دانشجو را تبیین می کنند. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان داد با افزایش کیفیت تکنولوژی (آسانی استفاده از تکنولوژِی، مفید بودن، انعطاف پذیری، دسترسی آسان) و کیفیت زیر ساخت اینترنتی (سرعت اینترنت، قطع نشدن صدا یا ارتباط) می توان احتمال ماندگاری دانشجویان را در محیط یادگیری الکترونیکی افزایش داد..