تحول من

هدف این پژوهش سنجش شاخص های روان سنجی، شامل روایی و اعتبار و ساختار عاملی نسخه فارسی آزمون تکمیل جمله دانشگاه واشینگتون، برای ارزیابی تحول من بود. به روش نمونه برداری در دسترس از رشته های تحصیلی مختلف (فنی، علوم پایه و علوم انسانی) دانشگاه تهران 289 دانشجو (146 مرد، 143 زن) آزمون تکمیل جمله دانشگاه واشینگتون (های و لووینگر، 1996) را تکمیل کردند و سطح تحول یافتگی من آن ها ارزیابی شد. برای بررسی روایی واگرا نیز مقیاس خودتخریب گری مزمن (کلی و دیگران، 1985) و زیر مقیاس گناه از پرسشنامه احساسات شخصی (هاردر و زالما، 1990) به کار رفت. یافته ها نشان داد که آزمون تکمیل جمله دانشگاه واشینگتون همسانی درونی مناسب (118/0 تا 326/0) دارد. مقدار آلفا و اعتبار بازآزمایی دو هفته ای آن هم به ترتیب 781/0 و 876/0 به دست آمد. همبستگی منفی و معنا دار آزمون با خودتخریب گری نشان دهنده روایی واگرای آزمون و توانایی تفکیک دو گروه با سطح تحول بالای من و پایین احساس گناه و خودتخریب گری نشان دهنده روایی تفکیکی آزمون بود. تحلیل عاملی اکتشافی ساختار تک بُعدی آزمون را نشان می داد. نسخه فارسی آزمون تکمیل جمله دانشگاه واشینگتون برای اندازه گیری سطح تحول یافتگی من روایی و اعتبار مناسب دارد.

زمینه: سلامت روان، پیش بینی کننده ی امید به زندگی و (از) شاخص های پیشرفت زندگی است. مسئله پژوهش این است، که آیا فرد دارای من تحول یافته تر از سلامت روان بهتری برخوردار است؟ آیا استحکام من تأثیری بر رابطه سلامت روان و تحول من دارد؟ هدف: این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطه ای استحکام من در رابطه ی بین سلامت روان و تحول من در دانشجویان ساکن خوابگاه انجام شد. روش: این پژوهش یک مطالعه استنباطی است. در این تحقیق 112 دانشجوی ساکن خوابگاه های دانشگاه تهران با روش خوشه ای چند مرحله انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه سلامت روان Self-Reporting Questionanair )SRQ20 ، پرسشنامه خودارزیابی سازمان بهداشت جهانی، ۱۹۹۴)، WUscT (پرسشنامه تکمیل جملات دانشگاه واشنگتن، Washingtea University sentence complication Test ، ۱۹۸۱) و پرسشنامه استحکام من ( ESS ، Ego Strength Scale ، بشارت، ۱۳۸۶) به دست آمد. یافته ها: با استفاده از روش تحلیل مسیر در نرم افزار Amos مشاهده شد که استحکام من، در رابطه ی تحول من و سلامت روان اثرگذار است (شدت و جهت این رابطه را تحت تأثیر قرار می دهد.) همچنین بین استحکام من و سلامت روان همبستگی مثبت معنادار و بین تحول من و استحکام من عدم همبستگی مشاهده شد. نتیجه گیری: این بدان معنی است که افرادی که دارای تحول من بالاتری هستند در صورتی که من مستحکمی داشته باشند، یقینا از سلامت روان بالایی برخوردارند.

زمینه: دسته بندی علائم روان تنی یکی از چالش های همیشگی برای پژوهشگران این حیطه بوده است به گونه ای که دسته بندی های بسیار متفاوتی از این علائم به دست آمده است. با این حال، تاکنون رابطه عوامل زمینه ساز روانی با علائم مختلف روان تنی مورد بررسی قرار نگرفته است. این مسئله، پژوهش و درمان این اختلالات را با چالش مواجه ساخته است و جهت شناخت و درمان بهتر این علائم، باید رابطه هر گروه از علامت ها با علل روانشناختی روشن شود. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تحول من با علائم مختلف روان تنی با استفاده از روش کشف قواعد انجمنی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع اکتشافی است که در آن، روابط بین سطوح مختلف تحول من و علائم متفاوت جسمانی بررسی شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل افراد ساکن در شهر تهران بود. 440 نفر به وسیله روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از چک لیست علائم بدنی (لاکورت و همکاران، 2013) و آزمون جملات ناتمام واشنگتن (لووینگر، 1966) استفاده شد. در نهایت، داده ها به روش کشف قواعد انجمنی و با استفاده از نرم افزار پایتون و آزمون تحلیل واریانس چند راهه تحلیل شدند. یافته ها: کشف قواعد انجمنی نشان داد در سطوح بالای تحول من، علائم روان تنی مشاهده نمی شود، درحالی که در سطوح متوسط تحول من، تمام علائم روان تنی به شکل معنی داری وجود دارد. همچنین در سطوح بسیار پایین تحول من، فقط علائم گوارشی مشاهده می شود (Lift>1). نتیجه گیری: این نتایج حاکی از این است که گروه های مختلف علائم جسمانی با یکدیگر تفاوت کیفی دارند و برای پژوهش و درمان این علائم باید این تفاوت را در نظر داشت. شیوع بالاتر علائم گوارشی در سطوح پایین تحول من، می تواند در تأیید نظریه بدکارکردی محور مغز-روده در اختلالات شدید روانشناختی باشد و برای درمان های روانشناختی و پزشکی باید این تفاوت در نظر گرفته شود و برای کودکان و افراد با سطح تحولی پایین تر در ابتلا به علائم گوارشی، علاوه بر درمان های روانی و روان پزشکی مداخلاتی جهت بهبود میکروبیوم روده صورت گیرد.