محیط ورزشی

امروزه فراهم کردن محیطی ایمن برای انجام فعالیت های ورزشی امری اساسی و مهم می باشد. این پژوهش کیفی با هدف طراحی الگوی ایمنی در محیط های ورزشی با استفاده از رویکرد گلیزری نظریه داده بنیاد انجام شده است. برای این منظور 25 نفر از خبرگان آشنا با حوزه ایمنی و مدیریت ورزشی به صورت هدفمند و براساس استراتژی گلوله برفی برای مصاحبه های عمیق بدون ساختار انتخاب شدند و داده ها به صورت هم زمان با استفاده از مجموعه ای از کدگذاری های باز، انتخابی و نظری، تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مدیریت حرفه ای و متعهدانه به عنوان مقوله محوری، فرهنگ ایمنی، شایستگی و صلاحیت تخصصی، الزامات قانونی و اخلاقی(وظیفه شناسی، اخلاق مداری و قانون پذیری)، دستورالعمل های ایمنی، رعایت اصول بهداشتی، رویکرد مثبت زیست محیطی، وضعیت فیزیکی، روانی و تجهیزات فردی، مهندسی عوامل انسانی (ارگونومی)، فضا، اماکن و تجهیزات استاندارد، اقدامات پزشکی و خدمات اضطراری، فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز به عنوان دیگر مقولات ایمنی در محیط های ورزشی تعیین شدند. بر اساس این الگو توصیه می شود که نقش مقوله های مختلف در ایمنی محیط های ورزشی جهت پیشگیری از حوادث، مورد نظر قرار گیرد. توجه ویژه به بسترها و عوامل ارتقا دهنده ایمنی در محیط های ورزشی می تواند ایمنی در ورزش را ارتقا داده و از حوادث در ورزش پیشگیری نماید.

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل نقش تنش اخلاقی بر تحلیل رفتگی ورزشکاران حرفه ای طراحی و اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی ورزشکاران حرفه ای استان گلستان بودند که عضو تیم های ملی در رده های مختلف بودند. تعداد آنان شامل 185 ورزشکار بود. پژوهش حاضر بر مبنای مدل پژوهش ال شبایل و زالایلاه صالح (2018) طراحی گردیده است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد تنش اخلاقی بر تحلیل رفتگی ورزشکاران تاثیر معناداری در جهت مثبت دارد. بنابراین مشخص گردید تنش اخلاقی به واسطه بروز مشکلات در محیط ورزشی ورزشکاران حرفه ای باعث می شود تا ورزشکاران حرفه ای دچار تحلیل رفتگی شوند. این مسأله نشان دهنده این مهم است که تنش اخلاق به عنوان یک مسأله مهم می بایستی در باشگاه ها و تیم های ورزشی مورد توجه قرار گیرد. چرا که عدم مدیریت تنش اخلاقی سبب می شود تا تحلیل رفتگی در میان ورزشکاران شدت بیشتری داشته باشد.

مقدمه: هدف از این پژوهش تحلیل بازاریابی راهبردی باشگاه های آمادگی جسمانی بانوان شهر تهران بود. روش پژوهش: روش تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی انتخاب شد. جامعه آماری شامل استادان مدیریت و بازاریابی ورزشی، مدیران و صاحب نظران باشگاه های ورزشی بود. نمونه آماری به روش قضاوتی و به تعداد 43 نفر انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای، مصاحبه، پرسشنامه و دلفی بود. روایی محتوایی ابزارها با استفاده از نظر متخصصان و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ ارزیابی و تأیید شد. یافته ها: از روش سوات به منظور تحلیل یافته ها استفاده شد. 57 مؤلفه راهبردی شناسایی شده شامل قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدها بودند. این مؤلفه ها در هفت منظر؛ خدمات بازاریابی و اطلاعات بازار، فضای کسب وکار ورزشی، تغییرات محیط تجاری، تغییرات محیط ورزش، قابلیت مدیریت بازاریابی باشگاه، توانمندی در منابع و سیستم و تعامل با مشتریان و بازار چارچوب بندی شدند. بیشترین مؤلفه ها مربوط به منظر توانمندی در منابع و فرایندها و خدمات بازاریابی و اطلاعات بازار (11 مؤلفه) و بخش تهدیدها (15 مؤلفه) بود. نتیجه گیری: ماتریس ارزیابی نشان داد که موقعیت راهبردی در حوزه ثبات (نزدیک به رشد) قرار گرفت. این موقعیت شناسایی نشان از این دارد که با وجود مشکلات مختلف، سیستم بازاریابی راهبردی باشگاه های آمادگی جسمانی نیازمند رسیدن به پایداری نسبی و قرار گرفتن در مسیر رشد است.