عدالت گرایی

پیروزی محمود احمدی نژاد در انتخابات نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در سال 1384 نقطه عطفی در تاریخ تحولات سیاسی اجتماعی ایران معاصر به شمار می رود. چراکه علیرغم ارتقای شاخص های معطوف به توسعه اقتصادی و توسعه سیاسی در دوره آقایان هاشمی و خاتمی، نامزدی منتخب مردم شد که ارزش های سیاسی متفاوتی را نمایندگی می کرد. این مقاله در نظر دارد با تحلیل پیامدهای سیاسی برنامه های توسعه دوران ریاست جمهوری آقایان هاشمی و خاتمی علل پیروزی احمدی نژاد در انتخابات سال 84 را بر اساس نظریه پیشروی محرومین آصف بیات تجزیه وتحلیل کند. نتایج به دست آمده نشان می دهد، روند نوسازی اقتصادی دوران هاشمی، منجر به شکل گیری طبقه متوسط جدیدی شد که دوم خرداد را خلق کرد، اما این طبقه در دوران اصلاحات با چالش های زیادی مواجه شد و رو به انفعال گرایید. این انفعال طبقه متوسط ازیک طرف و گرایش طبقات محروم جامعه به وعده های ضداشرافی گری احمدی نژاد در انتخابات سال 84 نتیجه انتخابات را رقم زد. به عبارت دیگر پیروزی احمدی نژاد معلول انفعال طبقه متوسط و پیشروی محرومان بود.

فلسفه سیاسی علی رغم اهمیت خود در دوران معاصر، به دلایلی چون رویکرد انتزاعی و بادسری یا دیگر عوامل محیطی مورد انتقاد و حمله قرار گرفته است. در دهه های اخیر، جماعت گرایان، نوپراگماتیست ها و پست مدرن ها هریک به شکلی بر آن شدند تا رویکرد اتوپیایی و غیرواقع بینانه فلسفه سیاسی گذشته را مورد نقد قرار دهند و از ضرورت بازاندیشی و اتخاذ مؤلفه های امروزی در آن دفاع کنند. این مقاله به ابتنای این شرایط، در پی پاسخ به این پرسش است که مختصات فلسفه سیاسی معاصر از چه قرار است؟ در پاسخ به این پرسش، این فرضیه مطرح می شود که فلسفه سیاسی ماهیتی میکرو-اتوپی گرفته است و این بدان معناست که به جای رویکرد «نظریه حقیقت» به «نظریه زندگی و عمل» نزدیک شده است. به اقتضای موقعیت دلالتی-وضعیتی، برخی ویژگی های میکرو-اتوپی عبارت اند از: چرخش عمل گرایانه، پراتیک گفتگو و نیز تمرکز بر مقوله عدالت. مقاله حاضر در چارچوب هنجاری-انتقادی قرار دارد و به روش توصیفی-تحلیلی نوشته شده است.

تحقق نظم مطلوب جهانی یکی از دغدغه های اساسی رهبران مصلح جهانی می باشد. این دغدغه پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران و تجدید حیات اسلامی سیاسی، قوت بیشتری به خود گرفته است. در اندیشه مقام معظم رهبری که برگرفته از اسلام ناب محمدی(ص) می باشد، دستورالعمل جامعی برای تغییر نظم موجودجهانی و دست یابی به نظم مطلوب وجود دارد. نظم مطلوب جهانی که به عنوان نظمی معقول و مقبول پذیرفته شده، به دلیل هماهنگی با نظام اَحسن و هدف آفرینش، پیشرفت، سعادت و رفاه را برای بشریت به ارمغان می آورد. پرسش اصلی که در این پژوهش با آن روبه رو هستیم این است که مکانیزم ها و راهبردهای تحقق نظم مطلوب جهانی از منظر مقام معظم رهبری چه می باشند؟ نسبت این نظم با مبانی و آموزه های دینی اسلامی چیست؟ در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و نظریه پردازی داده بنیاد به بررسی موضوع تحقیق پرداخته ایم و نتیجه حاصل شده این است که آیت الله خامنه ای تحقق نظم مطلوب جهانی را با بهره گیری از راهبردهایی چون تقویت جریانات دینی و اسلامی، عدالت گرایی و انسجام اسلامی امکانپذیر می دانند.