الگوی رأی دهی

مقاله حاضر درصدد پاسخ به این پرسش است که الگوی رأی دهی مشارکت انتخاباتی ایران در قالب گرایش سیاسی (اصلاح طلبی و اصول گرایی) چگونه است و چه استان هایی گرایش به اصلاح طلبی و کدام یک تمایل به اصول گرایی دارند. در این مقاله از روش تحلیل ثانویه استفاده شده و مطالعه ای اکتشافی پیرامون آمارهای مشارکت انتخاباتی بر پایه مشارکت بین دوره ای و درون دوره ای از دوره هفتم تا یازدهم ریاست جمهوری صورت گرفته تا در پرتو آن چیستی واقعیت سیاسی جامعه ایران از منظر مشارکت انتخاباتی مشخص گردد. یافته های حاصل از کندوکاو های آماری آرا نشان می دهد: در مجموع از بین استان های کشور، استان های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، ایلام، سیستان و بلوچستان، کردستان، کرمانشاه، گلستان، فارس، یزد، بوشهر و هرمزگان استان های اصلاح طلب و استان های اصفهان، چهارمحال و بختیاری، زنجان، سمنان، قم، قزوین، کهگیلویه و بویر احمد، مرکزی، همدان و خراسان استان های اصول گرا هستند و تهران، گیلان و کرمان دارای تمایل بیشتر به اصلاح طلبی و لرستان، خوزستان و مازندران متمایل به اصول گرایی هستند

پژوهش حاضر، نقش قومیت و هویت قومی را بر رفتار انتخاباتی شهروندان بجنوردی بررسی کرده است. مطالعه برپایه نظریات نخبه گرا، شکاف های اجتماعی، هویت اجتماعی، دلبستگی گروهی، انتخاب عقلانی، رقابت و نظریه استعمار داخلی استوار است. مطالعه روی 367 نفر از شهروندان بجنوردی از اقوام مختلف اجرا شد که این حجم نمونه به نسبت اقوام ساکن در شهر تخصیص پیدا کرده است. رفتار انتخاباتی شهروندان با متغیر الگوی رأی دهی قومی سنجیده شد که نتایج نشان می دهد میانگین الگوی رأی دهی قومی، 7/34 (در بازه 0 تا 100) است. همچنین میانگین هویت قومی پاسخگویان 6/58 است. بررسی رابطه بین ابعاد هویت قومی با متغیر وابسته نشان می دهد ابعاد اجتماعی، سیاسی و قوم مداری، رابطه ای معنی دار و مثبت با الگوی رأی دهی قومی داشته اند. یافته های پژوهش نشان می دهد در مدل رگرسیونی چندمتغیره در مدل نهایی، متغیرهای مطالبات قومی، احساس مشروعیت نظام سیاسی و هویت قومی، رابطه ای معنی دار با الگوی رأی دهی قومی داشته اند. همچنین بررسی مدل پژوهش با مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد متغیرهای احساس نابرابری اجتماعی، مصرف رسانه ای، رضایت اجتماعی و احساس مشروعیت نظام سیاسی به همراه میزان تعاملات با سایر اقوام با تأثیر بر هویت قومی و درنهایت شکل گیری مطالبات قومی بر الگوی رأی دهی قومی تأثیر می گذارند.

سطور حاضر، با هدف بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر الگوی رأی دهی مردم شهرستان اردل در انتخابات مجلس شورای اسلامی و شناسایی خصایص و ویژگی های این الگو به نگارش درآمده است. در راستای این هدف و جهت پاسخگویی به سؤال اصلی مقاله، چارچوب نظری با تلفیقی از نظریه های کارکردگرایی، همرنگی، فشار گروهی و ... تدوین گردید و از این نظریات، 9 فرضیه در پاسخ به سؤال اصلی تحقیق استخراج گردید. این فرضیه ها با استفاده از روش پیمایشی مورد آزمون واقع شدند. در راستای این روش، پس از تعریف عملیاتی متغیرها، 0 بود و سپس با / از پرسشنامه ی محقق ساخته استفاده شده که آلفای کرونباخ آن برابر با 78 استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 330 نفر برآورد شد و پس از آن پرسشنامه ها توزیع و جمع آوری و پردازش و مورد تحلیل واقع شدند. داده های به دست آمده با استفاده از آماره های توصیفی و مدل سازی معادله ی ساختاری مورد تحلیل واقع گردیدند. اهم نتایج حاصله از این تحلیل عبارتند از: اعتقادات مذهبی، تحصیلات، نفوذ سیاسی، موقعیت اجتماعی، سوابق اجرایی و شجاعت کاندیداها به عنوان الگوی رأی دهی مردم شهرستان اردل شناخته شده است. 0 و ضریب تعیین 10 درصد، تبلیغات با / متغیرهای گروه های مرجع با ضریب گاما 31 0 و ضریب تعیین 11 درصد، / 0 و ضریب تعیین 9 درصد، گروه دوستان با گامای 32 / گامای 30 0 و / 0 و ضریب تعیین 16 درصد، جماعت مردم با گامای 15 / جامعه پذیری سیاسی با گامای 40 0 و ضریب تعیین 7 درصد، خانواده با / ضریب تعیین 4 درصد، فشار گروهی با گامای 26 0 و با ضریب / 0 و ضریب تعیین 6درصد، تعلق طایفه ای در مجموع با گامای 25 / گامای 25 تعیین 18 درصد بر انتخاب این الگو تأثیر معناداری داشته است.