مرز جغرافیایی

این پژوهش با هدف بررسی مقایسه ی میزان تعلقات قومی خانواده های دو شهر بیله سوار و اردبیل انجام شده است، همچنین سوال های اصلی در این پژوهش عبارتنداز: آیا تفاوتی در میزان تعلقات قومی در بین خانواده های بیله سوار و اردبیل وجود دارد؟ خانواده های کدام شهر از میزان تعلقات بالای برخوردارند؟ عوامل تاثیرگذار بر میزان تعلقات قومی خانواده ها در بیله سوار و اردبیل کدامند؟بر همین اساس برای دستیابی به سوالات و اهداف تحقیق پس از مطالعه نظریه های مربوط به قومیت و عواملی که باعث تغییر و تحول در قوم و گروه های قومی می شوند با استفاده از نظریه ژئوپلتیک رندل کالینز و نظریه پارسونز چهارچوب نظری تنظیم گردید.سپس باتوجه به چهارچوب نظری فرضیه اصلی تحقیق تدوین گردید که این فرضیات عبارتند از 1-  بین قرار گرفتن در مرز جغرافیایی (جمهوری آذربایجان)و میزان تعلقات قومی خانواده های شهر بیله سوار و اردبیل تفاوت معنی داری وجود دارد.2- بین استفاده از رسانه کشور همسایه جمهوری آذربایجان  و میزان تعلقات قومی خانواده های شهر بیله سوار و اردبیل تفاوت معنی داری وجود دارددر این تحقیق که به روش پیمایشی با ابزار پرسشنامه صورت گرفت تاثیر متغیرهای مستقل چون مرز جغرافیایی با جمهوری آذربایجان، میزان استفاده از رسانه جمهوری آذربایجان، جنسیت، تأهل، پایگاه اجتماعی اقتصادی، سن و تعلقات قومی خانواده های بیله سوار و اردبیل به عنوان متغیر وابسته بررسی شد. واحد تحلیل خانواده های بیله سوار و اردبیل و واحد مشاهده جوانان 40-25 ساله می باشد. نمونه ی تحقیق شامل  242 نفر برای بیله سوار و 246 نفر برای اردبیلمی باشد که با استفاده از فرمول کوکران بدست آمد، و با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله انتخاب شدند.با توجه به نتایج به دست آمده همه متغیرها تفاوت و رابطه ی معنی داری با متغیر مستقل تعلقات قومی داشتند بر طبق همین نتایج میزان تعلقات و دلبستگی قومی خانواده های بیله سوار بیشتر از خانواده های اردبیل بود. با وجود قرارگیری بیله سوار در مرز و برخورداری نامحدود از شبکه های جمهوری آذربایجان میزان تعلقات قومی خانواده های این شهر به نسبت خانواده های اردبیل بالا است. در بین متغیرها متغیر پایگاه اجتماعی اقتصادی رابطه ی معنی دار ولی معکوس با تعلقات قومی داشت.

هدف : ارزیابی پایان جنگ ایران و عراق در چارچوب معیار «هدف-نتیجه» و به آزمون گذاشتن نظریه «برد-باخت». روش/ رویکرد پژوهش : پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی و برپایه منابع اسنادی، کتابخانه ای و مصاحبه با فرماندهان جنگ تحمیلی انجام شده است. چارچوب نظری بر نظریه «برد-باخت» اچ. اف کالاهان مبتنی است. این نظریه برپایه دو مفهوم اصلی پیروزی و شکست بنا شده است و بیان می کند که کشورها تا زمانی می توانند برای تحقق اهدافشان به جنگ ادامه دهند که توان نظامی، سیاسی و روانی داشته باشند. یافته ها و نتیجه گیری : پذیرش قطعنامه 598 در 27تیر1367، سبب رفع ادعای جنگ طلبی ایران و صلح طلبی عراق شد. هم چنین روند تحولات منطقه ای در پایان جنگ، نشان دهنده تأمین اهداف سیاسی ایران در جنگ با عراق بوده است؛ زیرا ایران توانسته بود با حمایت و پشتیبانی مردم، ضمن حفظ تمامیت ارضی، جنگ را اداره و نظامی سیاسی خود را با شاخص های انقلابی-دینی تثبیت کند؛ ولی دولت عراق در دستیابی به هیچ کدام از اهدافش موفق نبود و فقط وابستگی اش را درزمینه اقتصادی و خرید تسلیحات نظامی به قدرت های بزرگ بیشتر کرد.